விடுதலைப் புலிகளின் மகளிர் பிரிவுப் பொறுப்பாளராக இருந்த தமிழினியின் மரண நிகழ்வில் அரசியல் வியாபாரத்தைச் செய்ய முற்பட்ட தமிழ்த்தேசியவாதிகளுக்கு எதிர்பாராத ஒரு நெருக்கடியும் சங்கடமும் ஏற்பட்டிருந்தது.
அந்த மரண நிகழ்வில் கலந்துகொண்டு தமிழினியையும் விடுதலைப்புலிகளையும் புகழ்ந்து மெச்சிய தமிழ்த்தேசியவாதிகளைப் பற்றி மரண நிகழ்வில் நின்றவர்கள் மட்டமாகக் கதைத்தனர்.
இதற்குக் காரணம், தாமே உச்சமான செல்வாக்கைப் பெற்றவர் என்ற மாதிரி நடந்துகொள்கின்றவர்கள், கதைக்கின்றவர்கள் பொது இடங்களில் உரையாற்றுகின்றவர்கள் எல்லாம் பரந்தன் – சிவபுரத்தில் இருந்த தமிழினியின் வீட்டை அறியாமல், அந்த வீட்டுக்கு அதுவரையிலும் போகாமல் இருந்தது ஏன்?
அந்தக் குடும்பத்துக்கோ, அவர்களைப்போல மிகுந்த கஷ்டங்களின் மத்தியில் வாழ்ந்துகொண்டிருப்பவர்களுக்கோ உதவாமல் இருந்ததும் இருப்பதும் எதற்காக?
அப்படி பராமுகமாக இருந்துவிட்டு, இப்பொழுது மரணச்சடங்கில் வந்து அரசியல் வியாபாரம் செய்வதைக் கண்டவர்கள் குமுறினார்கள். கொதித்தார்கள். இதுவும் ஒரு காலம்தான் என்று வாய்விட்டுச் சிரித்தார்கள்.
அதிலும் அங்கே கூடியிருந்த முன்னாள் போராளிகள் இவர்களுடைய தேசிய வியாபாரத்தைக் கண்டு முகம் சுளித்தனர்.
தமிழினியின் குடும்பத்தினருக்கே இதெல்லாம் கடுமையான எரிச்சலை ஏற்படுத்தியது. தமிழினியின் கணவர் ஜெயக்குமாரன் இதையெல்லாம் சகித்துக்கொள்ள முடியாமல் விலகிநின்றதைப் பலரும் அவதானித்தமை இங்கே குறிப்பிடத்தக்கது.
இவர்கள் தமிழ்த்தேசியத்துக்காக என்னமாதிரியான பங்களிப்பையெல்லாம் கடந்த காலத்தில் செய்திருக்கிறார்கள்? இதைப்பற்றியெல்லாம் எங்களுக்குத் தெரியாதா என்ன? எங்களை முட்டாள்கள் என்று கருதி விட்டார்களா? என்ன செய்வது எல்லாம் ஒரு காலம் தான் என்று சொல்லிப் பெரு மூச்சு விட்டார் ஒரு மூத்த போராளி.
எப்படியோ எல்லாம் முடிந்து தமிழினியின் இறுதிப் பயணமும் நிறைவேறியது. அதற்குப் பிறகு ஊடகங்கள் தமிழினியின் குடும்பத்தின் நிலையையும் அவர்களுடைய வீட்டின் நிலையையும் பற்றிப் படங்களோடு செய்திகளையும் கட்டுரைகளையும் விமர்சனங்களையும் வெளியிடத் தொடங்கின.
கூடவே தமிழினி இவ்வளவு சிரமங்களின் மத்தியில் வாழ்ந்தபோது இந்தத் தமிழ்த்தேசியவாதிகள் எல்லாம் எங்கே போனார்கள்? என்ற கேள்விகளையும் எழுப்பின.
முகப்புத்தகங்களிலும் பலரும் இந்தப் போலித்தேசியவாதிகளைக் குறித்த முகத்திரைகளைக் கிழித்தனர் பலர். தமிழினி மட்டுமல்ல, அவரைப்போல பல முன்னாள் போராளிகள் இப்படி சிரமங்களின் மத்தியில் வாழ்க்கையை நடத்தமுடியாமல் நடத்திக் கொண்டிருக்கிறார்கள்.
இவர்களுக்கான உதவிகளைச் செய்யாமல் தப்பித்துக்கொள்வதற்கான காரணம் என்ன? என்ற கேள்விகள்பரவலாக எழுப்பப்பட்டன.
அத்துடன் தமிழினி குடியிருந்த பரந்தன் – சிவபுரம் பகுதியில் மக்களுக்கான வீட்டுத்திட்டங்கள் கிடைக்காமைக்கான காரணத்தையும் அதற்குத் தடையாக இருப்பவர்களையும் அம்பலப்படுத்தி பல குறிப்புகள் எழுதப்பட்டன.
அந்தக் குறிப்புகளும் தகவல்களும் தமிழ்த்தேசியவாதிகளையே தாக்கின. உண்மையான காரணமும் நிலையும் அதுதான்.
இதெல்லாம் தமிழ்த்தேசியத் தரப்பினருக்கு வெட்கத்தையும் அவமானத்தையும் அளித்தது. அவர்கள் பதிலளிக்க முடியாத கேள்விகளின் முன்னே நிறுத்தப்பட்டிருக்கிறார்கள்.
சிவபுரத்தில் தமிழினியின் வீடு குடிசையாக இருந்ததற்குக் காரணம், முன்னாள் பாராளுமன்ற உறுப்பினர் முருகேசு சந்திரகுமாரின் பாரபட்சமான நடவடிக்கையே என்ற பொய்ப்பரப்புரை கோயபல்ஸ் பாணியில் கட்டவிழ்த்து விடப்பட்டது.
இப்படிப் பொய்ப்பரப்புரை செய்வதன் மூலம் தம்மை நோக்கி வந்த – வருகின்ற கண்டனங்களைத் திசை திருப்பி விடலாம்.
அத்துடன் தம்முடைய பொறுப்பையும் தட்டிக்கழித்து விடுவதற்கும் இது வாய்ப்பாகும் என்று கருதி சிவபுரம் பகுதி மாவீரர் போராளி குடும்பங்களின் பிரதேசமாக இருந்த காரணத்தினாலேயே சந்திரகுமார் புறக்கணிப்பைச் செய்தார் என்ற கட்டுக்கதையை அவிழ்த்து விட்டுள்ளனர்.
ஆனால், இது முழுமையான பொய் என்பதையும் இந்தக் கட்டுக்கதையின் பின்னால் உள்ள உண்மைகளையும் மக்களும் அதிகாரிகளும் நன்றாக அறிவர். .
தமிழினி இறுதிப்போரில் சரணடைந்திருந்தபோது அதை விமர்சித்தவர்களில் அதிகமானவர்கள் தமிழ்த்தேசியம் கதைப்போரே.
விடுதலைப்புலிகளின் மரபுப்படி தமிழினி ஏன் சயனைட் உட்கொள்ளவில்லை? எதற்காகப் படையினரிடம் சரணடைந்தார்? என்று பல கேள்விகளை அந்த நாட்களில் கேட்டார்கள்.
இது ஒரு மனிதாபிமானமற்ற கேள்வி என்பதைப் பற்றி இவர்கள் என்றும் சிந்தித்ததில்லை.
இது போதாதென்று பின்னாளில் அவர் சிறையில் இருந்தபோதோ, புனர்வாழ்வு பெற்று வீடுதிரும்பிய பின்னரோ, நோயுற்று உதவிகள் போதாமல் அவதிப்பட்டபோதோ அதைக் கண்டுகொள்ளாமல் இருந்தவர்களும் இவர்களே.
ஆனால், தமிழினி மரணமாகி விட்டார் என்ற செய்தி ஊடகங்களில் பரவலாக வெளிவரத் தொடங்க முண்டியடித்துக் கொண்டு அனுதாபம் தெரிவிக்க ஓடி வந்தார்கள். அப்படி வந்தவர்களில் பலருக்குத் தமிழினியின் வீடு எங்கே இருக்கிறது என்பதே தெரிந்திருக்கவில்லை.
இறுதியில் எப்படியோ பரந்தனில் உள்ள சிவபுரம் என்ற குடியிருப்புக்கு வந்தவர்கள் தமிழினியின் வீட்டைக் கண்டுபிடித்தார்கள்.
ஆனால், அது இருந்த நிலையையும் கிராமத்தின் நிலையையும் கண்டதும் அவர்களுக்கு ஆச்சரியமாகி விட்டது. தலைக்குனிவும் ஏற்பட்டது.
ஆனாலும் தங்களுக்குள்ளே பெருகிய குற்றவுணர்ச்சியை மறைத்துக்கொண்டு வழமை போல தங்களுடைய தமிழ்த்தேசியப் புனைகதை களை அவிழ்த்து விட்டு, அந்த கதைகளின் மறைவில் தப்பித்துக்கொள்ள முயற்சித்தனர்.
பரந்தன் -– சிவபுரம் குடியிருப்பின் கதையும் நிலையும்
இந்தக் குடியிருப்பில் உள்ள காணிகள் 1970 களில் மத்திய வகுப்புத்திட்டத்தில் கீழ் 7 பேருக்கு வழங்கப்பட்டன.
பிரதேசத்தின் அபிவிருத்திக்காகவும் வேலையற்ற மக்களுக்கு தொழில்வாய்ப்பை வழங்குவதற்காகவும் என்ற அடிப்படையில் அரசாங்கத்தினால் தலா 10 ஏக்கர் வீதம் வழங்கப்பட்ட இந்தக் காணிகளைப் பெற்றவர்கள் இவற்றை அபிவிருத்தி செய்யவில்லை.
அதற்கான காலச்சூழலும் அமையவில்லை. காணிகளைப் பெற்றவர்கள் நாட்டை விட்டுப் புலம்பெயர்ந்து வெளிநாடுகளில் குடியேறி விட்டனர். இதனால், இந்தக் காணிகள் புறம்போக்கு நிலமாக இருந்தன.
போரின் காரணமாக இடம்பெயர்ந்தவர்களும் காணியற்ற மக்களும் இந்தக் காணிகளில் குடியேறினார்கள். மீதமாக இருந்த காணிகளில் விடுதலைப்புலிகள் இயக்கத்தின் ஆதரவைப்பெற்ற காணியற்ற மக்களுக்கு சில காணிகளை புலிகள் வழங்கினார்கள்.
ஆகவே இது ஒரு முற்றுமுழுதான மாவீரர் குடும்பங்களின் குடியிருப்பாகவோ போராளி குடும்பங்களின் குடியிருப்பாகவோ அமையவில்லை.
இறுதிப்போரின் பின்னர், இங்கேயிருந்த மக்கள் மீண்டும் வந்து இந்தப் பகுதிகளிலே குடியேறினார்கள். 240 குடும்பங்கள் மீள்குடியேற்றத்தின் பின்னர் இங்கே குடியேறியுள்ளன.
அப்படி வந்து குடியேறிய மக்களுக்கு உடனடியாக தற்காலிக வீடுகள் உடனடி வேலைத்திட்டத்தின் மூலம் அமைத்துக் கொடுக்கப்பட்டன.
குடிநீர் விநியோகமும் சில உதவிகளும் வழங்கப்பட்டன. அது மட்டுமல்ல, இவர்களுக்கான மின்சாரமும் வழங்கப்பட்டது.
முருகேசு சந்திரகுமார்
இதை விசேடமாகச் செய்துகொடுத்தவர் முன்னாள் பாராளுமன்ற உறுப்பினர் முருகேசு சந்திரகுமார். நாட்டிலுள்ள அனைவருக்கும் மின்சாரம் என்ற அரசாங்கத்தின் திட்டத்தைச் சாதகமாகப் பயன்படுத்தி, காணிக்கான உரிமம் இல்லாவிட்டாலும் பரவாயில்லை. மின்சாரத்தை நாம் வழங்குவோம் என்று முயற்சி எடுத்து மின்விநியோகம் வழங்கப்பட்டது.
ஆனால், மீள்குடியேற்றத்தின் பின்னர் அரசாங்கத்தினால் வழங்கப்படும் நிரந்தர வீட்டுத்திட்டத்தை இவர்கள் பெறமுடியாத நிலைக்குத் தள்ளப்பட்டனர்.
இதற்குக் காரணம், இந்தக் காணிகள் இவர்களுக்குரியவை அல்ல. அதற்கான ஆவணம் இவர்களுக்கு வழங்கப்பட முடியாதிருந்தது.
ஏற்கனவே மத்திய வகுப்புத்திட்டத்தின் கீழ் வழங்கப்பட்ட காணிகளை உரியவர்களிடம் இருந்து திரும்பப் பெற்றுக்கொள்ளாமல் தற்போது குடியிருப்போருக்கு வழங்க முடியாது.
எனவே, இந்தக் காணிகளை அதில் குடியிருக்கும் இந்த மக்களுக்கு வழங்கவேண்டுமாக இருந்தால் இந்தக் காணிகளை ஏற்கனவே பெற்றுக்கொண்டவர்களிடம் இருந்து திரும்பப் பெறுவதற்கான ஏற்பாட்டைச் சட்டமூலமாகச் செய்யவேண்டும். ஆகவே அதற்கான முயற்சிகளில் முருகேசு சந்திரகுமார் ஈடுபட்டுக்கொண்டிருந்தார்.
இதேவேளை இந்தக் கிராமத்தில் இருக்கும் தங்களை முன்பகுதியில் இருப்போர் பாரபட்சமாக நடத்துகிறார்கள் என்று சிவபுரம் குடியிருப்பாளர்கள் சந்திரகுமாரிடமும் பிரதேச செயலரிடமும் தெரிவித்தனர்.
இதனையடுத்து, இரண்டு கிராம அபிவிருத்திச் சங்கங்களாகத் தனித்தனியாகப் பிரித்து விடும் நடவடிக்கையை பிரதேச செயலரும் முன்னாள் பாராளுமன்ற உறுப்பினரும் மேற்கொண்டனர்.
இது தொடர்பாக பிரதேச செயலர் மக்களின் கருத்துகளைக் கேட்டறியும் நடவடிக்கையில் கிராம அபிவிருத்தி உத்தியோகத்தரின் மூலமாக ஈடுபட்டார்.
சிவபுரம் குடியிருப்பைப் போல கண்டாவளை மற்றும் கரைச்சிப் பிரதேசங்களில் மத்திய வகுப்புத்திட்டங்களில் மேலும் பல வறிய நிலைக் குடும்பங்கள் குடியிருக்கின்றன.
ஆகவே இவர்கள் அனைவருடைய பிரச்சினைகளுக்கும் நிரந்தரத் தீர்வைக் காணும் முகமாக உரிய விபரங்கள் பிரதேச செயலகத்தின் மூலமாகத் திரட்டப்பட்டு, வட மாகாண காணி ஆணையாளர் அலுவலகத்தின் ஊடாக மத்திய அரசின் காணி ஆணையாளர் நாயகத்திடம் மேலதிக நடவடிக்கைகளுக்காக சமர்ப்பிக்கப்பட்டது.
இந்த நிலையில்தான் ஆட்சியுரிமைச் சட்டமூலம் என்ற சட்டத்திருத்தத்தை செய்வதற்கு அப்பொழுது நீதியமைச்சராக இருந்த ரவூப் ஹக்கீம் பாராளுமன்றத்தில் 07.08.2014 இல் கொண்டுவந்தார்.
இந்தச் சட்டத்திருத்தத்துக்கு தமிழ்த்தேசியக்கூட்டமைப்பின் தலைவர் சம்பந்தன் ஆதரவை வழங்கினார். இதனை முன்னாள் பாராளுமன்ற உறுப்பினரும் பிரதிக்குழுக்களின் தலைவருமாக இருந்த மு. சந்திரகுமார் கடுமையாக எதிர்த்தார்.
அது மட்டுமல்ல, பாராளுமன்றத்துக்கு வெளியே பாராளுமன்றத்தில் அங்கம் வகிக்கும் ஏனைய கட்சிகளின் உறுப்பினர்களிடம் இந்தச் சட்டத்தினால் வறிய நிலையிலுள்ள ஆயிரக்கணக்கான குடும்பங்கள் பாதிக்கப்படும் என்ற நிலையை எடுத்து விளக்கினார். இதனையடுத்து சட்டத்திருத்தம் தற்காலிகமாக ஒத்திவைக்கப்பட்டது.
இந்தப் பிரச்சினை பாராளுமன்றத்தில் மட்டுமல்ல, அதற்கு வெளியிலும் சூடாகப் பேசப்பட்டது. இதனால் வீரகேசரி பத்திரிகை இது தொடர்பாக அப்பொழுது சுமந்திரனை 10.08.2014 திகதியும் சந்திரகுமாரை 17.08.2014 திகதியும் அடுத்தடுத்து பேட்டி கண்டு இந்த நிலைமை தொடர்பாக எழுதியது.
அதில் சுமந்திரன், முப்பதாண்டுகளாக நாட்டு நிலைமை சீராக இல்லாத காரணத்தினாலேயே இந்தக் காணிகளை உரியவர்கள் பராமரிக்க முடியாமல் போனதாகத் தெரிவித்திருந்தார்.
ஆகவே இப்பொழுது காணிகளின் உரித்தாளர்களுக்குக் கால எல்லை விதிக்கப்படக்கூடாது. அப்பொழுதுதான் அவர்கள் மீண்டும் வந்து தமக்கான காணிகளைப் பராமரிக்க முடியும் என்றார்.
இதை மறுத்த முருகேசு சந்திரகுமார், இந்தக் காணிகள் தொழில்வாய்ப்பை மக்களுக்கு வழங்குவதற்காகவும் பிரதேச அபிவிருத்திக்காகவும் அரசாங்கத்தினால் மத்திய வகுப்புத்திட்டத்தின் கீழ் வழங்கப்பட்டவை.
இவ்வாறான காணிகளில் இன்று 40,000 க்கு மேற்பட்டவர்கள் வன்னி மாவட்டங்களில் குடியிருக்கிறார்கள். கிளிநொச்சி மாவட்டத்தில் சிவபுரம், நாதன் திட்டம், உழவனூர், புன்னைநீராவி போன்ற இடங்களில் 1,300வரையான குடும்பங்கள் இவ்வாறுள்ளன.
இந்த ஆட்சியுரிமைச்சட்டம் நிறைவேற்றப்பட்டால் நிச்சயமாக இந்த மக்கள் நடுத்தெருவுக்கு வரவேண்டியிருக்கும்.
ஆகவே போர்க்காலப் பாதிப்புக்கள் உள்ளிட்ட அத்தனை நெருக்கடிகளையும் சந்தித்த மக்களை மீண்டும் ஒரு அவலநிலைக்குத் தள்ளக்கூடாது.
அப்படியான ஒரு நிலையை யாரும் அனுமதிக்க வேண்டாம். எனவே இந்த மக்களுக்கு இந்தக் காணிகளை வழங்கக் கூடியவகையில் சட்டத்திருத்தத்தைக் கொண்டு வாருங்கள் என்று கூறினார்.
இதனைத் தொடர்ந்து புதிய ஆட்சியின் பிறகு காணி ஆணையாளர் நாயகம் சீ.ஏ.ராஜபக் ஷ கடந்த 23.03.2015 அன்று கிளிநொச்சிக்கு காணி அனுமதிப்பத்திரங்களை வழங்கும் நிகழ்வுக்கு வந்திருந்தபோது சிவபுரம் பகுதிக்கு விஜயம் செய்யுமாறு சந்திரகுமார் கேட்டுக்கொண்டதற்கிணங்க, அவர் அந்தப் பகுதிக்கு கண்டாவளைப் பிரதேச செயலர் த. முகுந்தனுடன் விஜயம் செய்தார்.
சிவபுரம் பகுதியில் குடியிருக்கும் மக்களது நிலைமையும் நேரில் காண்பிக்கப்பட்டது. இதனையடுத்து, அவர், ஏற்கனவே தனக்கு பிரதேச செயலாளர் மூலமாக அனுப்பி வைக்கப்பட்ட விபரங்களின் அடிப்படையில் ஏற்கனவே வழங்கப்பட்டவர்களிடமிருந்து மீளப்பெறுவதற்கான நடவடிக்கையை மேற்கொள்ளும் முகமான ஏற்பாடுகளைச் செய்வதாகக் கூறிச்சென்றார்.
பின்னர் காணி ஆணையாளர் நாயகத்தின் அறிவித்தல் பிரதேச செயலருக்கு கிடைக்கப் பெற்றது. அதன்படி உரிய காணிகளை மீளப்பெறுவதற்கான பொது அறிவித்தல் விடுக்கப்பட்டது.
இந்த அறிவித்தல் பகிரங்கப்பட்டதைத் தொடர்ந்து தற்போது குடியிருக்கும் குடியிருப்பாளர்களுக்கு காணிகளை வழங்குவதற்கான நடவடிக்கைகள் முன்னெடுக்கப்பட்டு வருகின்றன.
இந்த நடவடிக்கையின்படி அடுத்து வரும் மாதங்களில் காணிகள் உத்தியோகபூர்வமாக வழங்கப்படும். அதைத் தொடர்ந்து குடியிருப்பாளர்களுக்கான வீட்டுத்திட்டங்களும் பிரதேசத்துக்கான அபிவிருத்தித்திட்டங்களும் மேற்கொள்ளப்படவுள்ளன.
இவை எதைப்பற்றியும் தெரியாமல் தமது கற்பனைக்கெட்டியவரையில் பொறுப்பற்ற விதமாக மக்களுக்குப் பொய்யுரைத்துள்ளனர். இந்த அரசியல் பிரமுகர்கள்.
இது மக்களை விட்டு மிகத்தொலைவில் இவர்கள் இருப்பதற்குச் சான்றாகும். ஆகவே தன்னுடைய இறப்புக்கூடாக தமிழ்மக்களின் அகவிழியைத் திறக்க முற்பட்டிருக்கும் தமிழினி, தான் ஒரு போராளிதான் என்பதை மீண்டும் நிரூபித்திருக்கிறார். தான் துயருற்றாலும் தான் சார்ந்த மக்களுக்கு ஒளியாக அவர் மாறியிருக்கிறார்.
சி. இலங்கேஸ்வரன்