இலங்­கையில் மலை­யக மக்­களின் 200 வருட ­கால வர­லாற்றை நினை­வு­கூரும் நோக்கில் நாட­ளா­விய ரீதியில் பல்­வேறு நிகழ்­வுகள் இடம்­பெற்று வரு­கின்­றன. இதன் ஒரு கட்­ட­மாக ‘மாண்­பு­மிகு மலை­யக மக்கள்’ என்ற தொனிப்­பொ­ருளில் மலை­யக மக்­களின் கூட்­டி­ணை­வினால் ஏற்­பாடு செய்­யப்­பட்ட எழுச்சிப் பேரணி சனிக்கிழமை (12) மாத்­த­ளையை வந்­த­டைந்து விசேட நிகழ்­வு­க­ளுடன் நிறை­வு­ பெற்­றது.

இதே­வேளை தமிழ் முற்­போக்கு கூட்­டணி மலை­யக மக்­களின் 200 வரு­ட­ கால வர­லாற்றை நினைவுகூரும் முக­மாக ஏற்­பாடு செய்­தி­ருந்த நடை­ப­யணம் நுவ­ரெ­லி­யாவிலிருந்து ஹட்டன் வரை இடம்­பெற்று முடிந்­தி­ருக்­கின்­றது. எதிரும் புதி­ரு­மான இந்த இரு நிகழ்­வுகள் தொடர்பில் பல்­வேறு விமர்­ச­னங்கள் மேலெ­ழுந்து வரு­கின்­றன.

இவ்­வி­ரு ­சா­ராரும் இரு துரு­வங்­க­ளாக வேறு­பட்டு செயற்­ப­டாமல் ஒன்­றி­ணைந்து செயற்­பட்­டி­ருந்தால் அது மலை­யக மக்கள் உரி­மை­களைப் பெற்றுக்கொள்ள மேலும் உந்­து­சக்­தி­யாக இருந்­தி­ருப்­ப­தோடு, சிறு­பான்­மை­யி­னரின் ஒன்­றி­ணைவு இன­வா­தி­க­ளுக்கு ஒரு சாட்­டை­ய­டி­யாக இருந்­தி­ருக்­கு­மென்றும் புத்­தி­ஜீ­விகள் கருத்து தெரி­வித்து வரு­கின்­றனர்.

மலை­யக மக்கள் 19ஆம் நூற்­றாண்டில் தமி­ழ­கத்திலிருந்து கூலித்தொழி­லா­ளர்­க­ளாக இங்கு அழைத்து வரப்­பட்­டனர். இவர்­களின் வர­லாறு மிகவும் கசப்­பா­ன­தாகும். இம்­மக்கள் இந்­தி­யா­வி­லி­ருந்து இடம்­பெ­யர்­வ­தற்கு செல்­வாக்கு செலுத்­திய பல்­வேறு கார­ணி­களுள் உணவுப் பஞ்சம் முக்­கிய கார­ணி­யாக அமைந்­தது.

சென்னை மாகா­ணத்தில் 1880 – 1890 ஆண்டு காலப்­ப­கு­தி­யை­விட ஏனைய எல்லா தசாப்­தங்­க­ளிலும் உணவுப் பஞ்சம் தலை­வி­ரித்­தா­டி­யது. பஞ்சம் எல்லா மாவட்­டங்­க­ளிலும் பாதிப்­பினை ஏற்­ப­டுத்தியிருந்­தது. இப்­பஞ்­சத்தின் கார­ண­மாக சுமார் 40 இலட்சம் பேர் உயி­ரி­ழந்­த­தாக அதிர்ச்சி தரும் தக­வ­லொன்று வலி­யு­றுத்­து­கின்­றது. இத்­த­கைய நிலை­மைகள் தொழி­லா­ளர்­களின் இடம்­பெ­யர்­விற்கு வலுச்­சேர்த்­தன.

தமி­ழ­கத்திலிருந்து இங்கு வந்து குடி­யே­றிய மலை­யக மக்கள் இங்­குள்ள ஏனைய இனத்­த­வர்­க­ளிடமிருந்து தனி­மைப்­ப­டுத்­தப்­பட்­ட­வர்­க­ளாக விளங்­கி­ய­தோடு அவர்­களின் அலட்­சி­­யத்­திற்கும் உள்­ளாகியிருந்­தனர். கூலிகள், கள்­ளத்­தோ­ணிகள், வடக்­கத்­தையார், தோட்­டக்­காட்டான், இந்­தி­யாக்­காரன் என்­றெல்லாம் அழைக்­கப்­பட்டு இம்­மக்கள் இம்­சிக்­கப்­பட்ட வர­லாறு மிகவும் கொடு­மை­யா­ன­தென்று கலா­நிதி க.அரு­ணா­சலம் போன்­ற­வர்கள் சுட்டிக்காட்­டி­யுள்­ளனர்.

உழைப்பு என்ற ஒன்­றைத்­த­விர அவர்கள் வேறெ­தையும் சிந்­திக்க முடி­யாத நிலைக்கு தள்­ளப்­பட்­டனர். உழைப்­பிற்­கேற்ற ஊதி­யமும் கிடைக்­க­வில்லை. உரி­மைகள் பலவும் மறுக்­கப்­பட்ட நிலையில் செல்­லாக்­கா­சா­கவும், நடைப்­பி­ண­மா­கவும் அம்­மக்­களின் வாழ்க்கை தொடர்ந்து கொண்­டி­ருந்­தது.

தொழிற்­சங்­கங்­களை ஆரம்­பிக்க முடி­யாத நிலைக்கும் அவர்கள் தள்­ளப்­பட்­டனர். தொழிற்­சங்க இயக்­கத்­தினர் தோட்­டங்­க­ளுக்கு சென்று பணி­யாற்ற முடி­யா­த­வாறு 1917ஆம் ஆண்டின் 38ஆம் இலக்கச் சட்டம் தடை­வி­தித்­தது. அத­னையும் மீறி தோட்­டங்­க­ளுக்கு சென்று பணி­யாற்ற முயன்­ற­வர்கள் மீது துப்­பாக்கி பிர­யோகம் செய்­யப்­பட்­ட­மையும் இங்கு குறிப்­பி­டத்­தக்­க­தாகும்.

தோட்டத் தொழிலாளர்­களை ஒன்றுதிரட்டி தொழிற்­சங்கம் அமைக்கும் முயற்­சியில் ஈடு­பட்ட பிரேஸ்­கேடில் என்­பவர் நாடு கடத்­தப்­பட வேண்டும் என்று உத்­த­ரவு பிறப்­பிக்­கப்­பட்­டி­ருந்­த­மையும் தெரிந்த விட­ய­மாகும். நகர்ப்­பு­றங்­களில் இடம்­பெறும் தொழிற்­சங்க கூட்­டங்­க­ளுக்கு செல்­வ­தற்­குக்­கூட தொழி­லா­ளர்­க­ளுக்கு தடை விதிக்­கப்­பட்ட நிலையில் தொழிற்­சங்க கலா­சாரம் தோட்­டங்­களில் ஊடு­ரு­வினால் அது நிர்­வா­கத்தின் செயற்­பா­டு­க­ளுக்கு இடை­யூ­றாக அமைந்­து­விடும் என்றே கரு­தப்­பட்­டது.

மலை­யக மக்கள் இந்­நாட்டில் காலடி எடுத்து வைத்த காலம் முதல் சொல்­லொணா துய­­­ரங்­களை அனு­ப­வித்து விட்­டனர். இந்­நிலை இன்னும் ஓய்ந்­த­தாக இல்லை. இருப்­பிடம், தொழில்­வாய்ப்பு, பொரு­ளா­தாரம், சமூக நிலை, அர­சியல், கல்வி போன்ற பல துறை­­க­ளி­லும் திருப்­தி­யற்ற வெளிப்­பா­டுகள் இன்­னும் தொடர்ந்து கொண்­டுதான் இருக்­கின்­றன. இதற்­கான தீர்­வு­களைப் பெற்றுக்கொடுப்­பதில் இழு­பறி நிலைகள் இருந்து வரு­கின்­றன.

மலை­யக மக்­களை பிர­தி­நி­தித்­துவம் செய்யும் அர­சி­யல்­வா­திகள் அவ்­வப்­போது சில நன்­மை­களை இம்­மக்­களின் மேம்­பாடு கருதி பெற்­றுக்­கொ­டுத்து வரு­கின்ற போதும் இன்னும் பல பிரச்­சி­னைகள் தொக்கி நிற்­கின்­றன. இம்­­மக்கள் இன்னும் தேசிய நீரோட்­டத்தில் இணைந்து கொள்­வ­தற்­கான வாய்ப்புகள் ஏற்­பட­­வில்லை. தேசிய நீரோட்­டத்தில் இணையச் செய்­வதற்­­­கான காய்­ந­கர்த்­தல்கள் இடம்­பெ­று­கின்ற­­போதும் நிலைமை இன்னும் பூர­ண­மா­க­வில்லை.

விசேட ஏற்­பா­டுகள்

மலை­யக மக்­களின் தீர்க்­கப்­ப­டாத பிரச்­சி­னைகள் அதி­க­முள்ள நிலையில் அப்­பி­ரச்­சி­னை­க­ளுக்கு துரி­த­மாக தீர்­வினை ஏற்­ப­டுத்தி அவர்கள் தேசிய நீரோட்­டத்தில் இணைந்து செயற்­பட வழி­யேற்­ப­டுத்திக் கொடுக்க வேண்­டும். அம்­மக்­களின் பின்­தங்­கிய நிலை­மை­களை கருத்தில்கொண்டு விசேட உத­வி­களை அர­சியல் யாப்பின் ஊடாக உறு­திப்­ப­டுத்தி வழங்­குதல் வேண்டும். பல்­க­லைக்­க­ழக அனு­மதி, தொழில்­வாய்ப்பு போன்­ற­வற்றில் விசேட சலு­கைகள் வழங்­கப்­பட வேண்டும், இம்­மக்கள் தனித்­தே­சிய இன­மாக அங்­கீ­க­ரிக்­கப்­பட வேண்டும்.

இம்­மக்­களின் பிரச்­சி­னை­களை தீர்த்­து­ வைக்க சர்­வ­தேச தலை­யீடு அவ­சி­ய­மாகும் என்­ப­தையும் பலரும் சுட்­டிக்­காட்டியிருந்­தனர். அதிலும் இம்­மக்­களை தமி­ழ­கத்திலிருந்து அழைத்து வந்­த­வர்கள் என்ற ரீதியில் பிரித்­தா­னி­யா­வி­னதும், இலங்­கைக்கு இம்­மக்­களை அனுப்பி வைத்­த­வர்கள் என்ற ரீதியில் இந்­தி­யா­வி­னதும் வகி­பாகம் மலை­யக மக்­களின் அபி­வி­ருத்­திக்கு மிகவும் அவ­சி­ய­மா­னது என்ற கருத்­துக்­களும் ஓங்கி ஒலித்­தன.

இந்­நி­லையில் இந்­தியா இம்­மக்­களின் வீட­மைப்பு, சுகா­தாரம் உட்­ப­ட­ பல துறை­களின் மேம்­பாட்­டிற்கு உத­வி­களை வழங்கி வரு­கின்­ற­மையும் நீங்கள் அறிந்­த­தாகும். இந்­நி­லையில் இலங்கை வாழ் இந்­திய வம்­சா­வளி மக்கள் தொடர்­பான நலத்­திட்­டங்கள் எனப் பெய­ரிட்டு ரூபாய் 300 கோடி­யினை விரைவில் இந்­தியா இலங்­கைக்கு வழங்­க­வுள்­ளது.

அத்­தோடு இலங்கை தனித்­துவ டிஜிட்டல் அடை­யாள அட்டைத் திட்­டத்தை துரி­த­மாக நடை­முறைப்படுத்­து­வ­தற்­காக, இந்­தியா வழங்­க­வுள்ள நிதி உத­வியில் முதற்­கட்­ட­மாக 450 மில்­லியன் இந்­திய ரூபாய் அண்­மையில் இந்­தி­யாவால் வழங்­கப்­பட்­டுள்­ளது.

200 வரு­டங்­க­ளா­கி­யுள்­ள­போதும் அம்­மக்­களின் பின்­ன­டை­வான நிலை இதனை மகிழ்ச்­சி­யுடன் கொண்­டா­டு­வ­தற்கு தடை­யா­க­வுள்­ளது. 200 வருட வர­லாற்றை நினைவுகூறும் நோக்­கில் நாட­ளா­விய ரீதியில் பல்­வேறு முன்­னெ­டுப்­புகள் இடம்­பெற்று வரு­கின்­றன.

இம்­மக்­களின் கலா­சா­ரத்­தினை பிர­தி­ப­லிக்கும் விழாக்கள், எழுத்துப் போட்­டிகள், கண்­காட்­சிகள், ஊர்­வ­லங்கள், சிறப்புச் சொற்­பொ­ழி­வுகள் எனப்­ப­லவும் இதில் உள்­ள­டங்கும். மலை­யக மக்­களின் 200 வரு­ட­கால வர­லாற்றை நினை­வு­கூரும் நோக்கில் ‘மாண்­பு­மிகு மலை­யக மக்கள்’ என்ற தொனிப்­பொ­ருளில் மலை­யக மக்­களின் கூட்­டி­ணை­வினால் 12 நாட்கள் தொடர்ச்­சி­யாக மலை­யக எழுச்சி நடைப்­ப­யணம் இடம்­பெற்­றது.இதன் ஆரம்ப நிகழ்வு கடந்த மாதம் 28 ஆம் திகதி வெள்­ளிக்­கி­ழமை தலை­மன்­னாரில் அமைந்­துள்ள புனித லோரன்ஸ் திருத்­த­லத்­தின் முன்­பாக ஆரம்­ப­மா­னது.

முருங்கன், மடு, செட்­டிக்­குளம், மத­வாச்சி, மிஹிந்­தலை, திரப்­பனை, கெக்­கி­ராவை, தம்­புள்ளை, நாலந்த ஆகிய இடங்­களின் ஊடாக சனிக்­கி­ழமை (12) மாத்­த­ளையை நடை­ப­யணம் வந்­த­டைந்­தது. வழி­நெ­டு­கிலும் மக்கள் இந்­ந­டை­ப­ய­ணத்­திற்கு தமது பூரண ஆத­ர­வினை வழங்கியிருந்­தனர். மாண்­பு­மிகு மலை­யக மக்கள் ஒன்­றியம், தேசிய கிறிஸ்­தவ மன்றம் மற்றும் சமூக ஆர்­வ­லர்­க­ளுடன் இணைந்து நடத்தும் இந்த பாத யாத்­திரை நிறைவு விழா மாத்­த­ளையில் இடம்­பெற்­றது. மலை­யக கலை கலா­சார ஊர்­வலம், சர்­வ­மத வழி­பா­டுகள், நினை­வுத்­தூபி திறப்பு விழா,கருத்துப் பகிர்­வுகள் எனப்­ப­லவும் விழாவை அலங்­க­ரித்த நிலையில் இது மிகவும் முக்­கி­யத்­துவமிக்க நிகழ்­வா­கவும் அமைந்­தி­ருந்­தது.

இதே­வேளை தமிழ் முற்­போக்கு கூட்­டணி மலை­யக மக்­களின் 200 வரு­ட­கால வர­­லாற்றை நினைவுகூரும் முக­மாக சனிக்­கி­ழமை (12) நுவ­ரெ­லி­யாவிலிருந்து ஹட்­டன் வரை­யி­ல் ஊர்­தி­க­ளுடன் கூடிய நடைப்­ ப­ய­ணத்தை ஏற்­பாடு செய்­தி­ருந்­தது.

சமூக உணர்­வுடன் இதில் அனை­வ­ரையும் கலந்துகொள்­ளு­மாறு பாரா­ளு­மன்ற உறுப்­பினர் பழனி திகாம்­பரம் ஏற்­க­னவே அழைப்பு விடுத்­தி­ருந்தார். அத்­தோடு ‘மலை­யகம் 200’ நினை­வு­கூரும் நிகழ்வு அனை­வ­ருக்கும் பொது­­வா­னது. நடை­ப­ய­ணத்­தோடு மாத்­திரம் நின்­று­வி­டாமல் எமது மக்­களின் உரி­மை­க­ளுக்­காக பாரா­ளு­மன்­றத்­திலும் குரல் கொடுப்போம் என்றும் திகாம்­பரம் தெரி­வித்­தி­ருந்தார்.

எவ்­வா­றெ­னினும் தலை­மன்னார் பாத­யாத்­திரையின் இறு­திநாள் நிகழ்­வுகள் மாத்­த­ளையில் இடம்­பெற்ற அதேதினத்தில், தமிழ் முற்­போக்கு கூட்­டணி நடைப்­ப­ய­ணத்தை நுவ­ரெ­லி­யாவிலிருந்து ஹட்டன் வரை மேற்­கொள்ள அழைப்பு விடுத்­தமை தொடர்பில் விமர்­ச­னங்கள் பலவும் மேலெ­ழுந்து வரு­கின்­றன.

தலை­மன்னார் பாத­யாத்­தி­ரைக்கு ஒத்­து­ழைப்பு வழங்கி மாத்­த­ளையில் மலை­யக மக்களின் ஒன்றுகூடலுக்கு கூட்டணி வழி­யேற்படுத்திக் கொடுத்திருக்குமானால் அது விரும்பத்தக்கதாக இருந்திருக்கும். அதை­விடுத்து தமிழ் முற்போக்கு கூட்டணி எதிரும் புதிருமாக நடவடிக்கையினை மேற்கொண்டுள்ளமை கண்டிக்கத்தக்கதாகும் என்றும் கருத்து வெளிப்பாடுகள் இருந்து வருகின்றன. சிறுபான்மை அரசியல்வாதிகள் ஏற்கனவே பிரிந்து செயற்படுவதால் இம்­மக்களின் உரிமைகள் மழுங்கடிப்பிற்கு உள்­ளாகி வருகின்றன.

எம்மிடையே ஐக்கிய­மற்ற தன்மையினை இனவாதிகள் சாதகமாகப் பயன்படுத்திக்கொண்டு சிறுபான்மையினரை ‘கிள்ளுக் கீரையாக’ கருதி வருகின்றனர்.இந்நிலையில் நடைபயண விடயத்தில் இணைந்த செயற்பாடு இல்லாமை இன­வாதி­களைப் பொறுத்தவரையில் ஒரு வெற்றி­யாகவே உள்ளது. அவர்கள் எம்மவர்களை கசக்கிப் பிழிவதற்கு இத்தகைய போக்கு­கள் வாய்ப்பளிப்பதாக அமையும். இத்­தகைய கசப்பான விடயங்கள் இனியும் இடம்­பெறலா­காது என்றும் கருத்து வெளிப்­பாடுகளுள்ளன.

இதேவேளை ‘ஊர் இரண்டு பட்டால் கூத்­­தாடிக்கு கொண்டாட்டம்’ என்பார்கள். மலை­யக மக்கள் விடயத்தில் இவ்வாறு பிரிந்து நிற்பது அவர்களின் தேசிய நீரோட்­டக்கனவை மழுங்கடிப்பதாகவே அமை­யும் என்று மாத்தளை நிகழ்வுகளின் ஏற்பாட்­டா­ள­­ரும், முன்னாள் மத்திய மாகாண சபை உறுப்­பினருமான எம்.சிவஞானம் தெரி­வித்தார்.

துரைசாமி நடராஜா

Share.
Leave A Reply