ஜனாதிபதித் தேர்தலில் எதிரணியின் பொதுவேட்பாளர் மைத்திரிபால சிறிசேனவை ஆதரிக்க தமிழ்த் தேசியக் கூட்டமைப்பு முடிவெடுத்துள்ள நிலையில், ஆங்காங்கே அதற்கு சில எதிர்ப்புகளும், முணுமுணுப்புகளும் வந்து கொண்டிருக்கின்றன.
தமிழ்த் தேசியக் கூட்டமைப்பு பெரும்பாலும், இந்த தேர்தலில் யாரையும் ஆத ரிக்காமல் ஒதுங்கியே நிற்கும் என்ற கருத்துத்தான் வலுப்பெற்று வந்திருந்தது.
எந்த வேட்பாளரையும் ஆதரிக்காமல் – தமிழ் மக்களே விரும்பிய வேட்பாளரை ஆதரிக்கலாம் என்ற கோரிக்கையை இறுதி நேரத்தில் தமிழ்த் தேசியக் கூட்டமைப்பு விடுக்கும் என்றே பலரும் எதிர்பார்த்திருந்தனர்.
ஏனென்றால், தமிழ்த் தேசியக் கூட்டமைப்பினதும், முஸ்லிம் கட்சிகளினதும், ஆதரவு மைத்திரிபால சிறிசேனவுக்கு பின்னடைவைக் கொடுத்து விடலாம் என்ற கருத்து ஒன்று உருவாகியிருந்தது.
அதாவது கடும்போக்கு சிங்கள வாக்காளர்களின் வாக்குகளை மைத்திரிபால சிறிசேன உடைக்க வேண்டியவராக இருப்பதால், அவர்களின் ஆதரவை இழந்து விடக் கூடாது என்பதற்காக, தமிழ்த் தேசியக் கூட்டமைப்பு சற்று ஒதுங்கி நிற்கலாம் எனக் கருதப்பட்டது.
இந்தத் தேர்தலில், ஜனாதிபதி மஹிந்த ராஜபக் ஷ தோற்கடிக்கப்பட வேண்டும், ஆட்சி மாற்றம் ஏற்பட வேண்டும் என்பதில் தமிழ்த் தேசியக் கூட்டமைப்பு ஏற்கனவே உறுதியான முடிவை எடுத்திருந்தது.
எனவே தான், மைத்திரிபால சிறிசேனவின் பக்கம் தமிழ்த் தேசியக் கூட்டமைப்போ, தமிழ்மக்களோ சாரும் போது, அது அவருக்கு சுமையாக அமைந்து விடலாம் என்ற அச்சம் ஏற்பட்டிருந்தது.
தமிழ்த் தேசியக் கூட்டமைப்பு மைத்திரிபால சிறிசேனவை ஆதரித்ததால் சிங் கள மக்கள் அவரை ஆதரிக்காமல் ஒதுங் கிக் கொள்வரோ என்ற கவலை இருக்கவே செய்தது.
எனினும், இவற்றையெல்லாம் மீறி, தமிழ்த் தேசியக் கூட்டமைப்பு இந்த தேர்தலில் மைத்திரிபால சிறிசேனவை ஆதரிக்க முடிவெடுத்திருக்கிறது.
இந்த தீர்மானம் முற்றிலுமாகவே, ஜனாதிபதி மஹிந்த ராஜபக் ஷவைத் தோற்க டிக்க வேண்டும் என்ற அடிப்படைக் கொள்கையில் இருந்து எடுக்கப்பட்ட முடிவே தவிர, வேறெந்தக் காரணங்களையும் அடிப்படையாக கொண்டதல்ல.
அவ்வாறு வேறு காரணங்களை வைத்து, மைத்திரிபால சிறிசேனவை ஆதரிப்பதற்கு தமிழ்த் தேசியக் கூட்டமைப்புக்கு எந்த அடிப்படையும் கிடையாது. ஏனென்றால், மைத்திரிபால சிறிசேனவு டன் அவர்களுக்கு எந்த உடன்பாடும் ஏற்பட்டிருக்கவில்லை.
தமிழ்மக்களின் பிரச்சினைகளைத் தீர்ப்பது தொடர்பான, திட்டங்கள் எதையும் மைத்திரிபால சிறிசேன, தேர்தல் அறிக்கையிலோ அல்லது தேர்தல் மேடைக ளிலோ வாக்குறுதியாக வழங்கவும் இல்லை.
எனவே, தனிப்பட்ட ரீதியாக, மைத்திரிபால சிறிசேனவுடன் இணைந்து கொள்வதற்கு தமிழ்த் தேசியக் கூட்டமைப்பினால் எந்தக் காரணத்தையும் தமிழ் மக்களின் முன்பாக வைக்க முடியாது.
ஆனால், மஹிந்த ராஜபக் ஷவைத் தோற்கடிக்க வேண்டும் என்பதற்கு அவர்களி டம் ஆயிரம் காரணங்கள் இருக்கின்றன.
அதுபற்றித் தமிழ்மக்கள், தமிழ்த் தேசி யக் கூட்டமைப்பிடம் கேள்வி எழுப்பப் போவதும் இல்லை.
ஏனென்றால், தமிழ் மக்களின் பிரதிநிதிகளான தமிழ்த் தேசியக் கூட்டமைப்பு, ஜனாதிபதி மஹிந்த ராஜபக் ஷவுடன் பேசித் தீர்க்க முயன்று தோற்றுப் போன நிலையில் இருக்கிறது.
கொடுத்த வாக்குறுதிகளை மகிந்த ராஜபக் ஷ காப்பாற்றவில்லை என்ற நிலை யில், அவரைத் துணிந்து எதிர்க்கும் நிலையில் தமிழ்த் தேசியக் கூட்டமைப்பு இருக்கிறது.
ஜனாதிபதி மஹிந்த ராஜபக் ஷவைத் தோற்கடிக்க வேண்டும் என்பதற்காகவே, எதிரணியின் பொதுவேட்பாளரான மைத்திரிபால சிறிசேனவை ஆதரிக்க தமிழ்த் தேசியக் கூட்டமைப்பு முடிவு செய்திருக்கிறது.
அதேவேளை, மைத்திரிபால சிறிசேனவுடன் எழுத்துமூல உடன்பாடு எதையும் செய்து கொள்ளாவிட்டாலும், அவர் மீது தமக்கு நம்பிக்கை உள்ளதாகக் கூறியிருக்கிறார், தமிழ்த் தேசியக் கூட்டமைப்பின் தலைவர் இரா.சம்பந்தன்.
இதே நம்பிக்கையை, ஜனாதிபதி மஹிந்த ராஜபக் ஷ, மீதும் வைத்து தான் தமிழ் தேசியக் கூட்டமைப்பு பேச்சுக்களை நடத்தியிருந்தது.
எனினும், அவர் அந்த நம்பிக்கையை சிதைத்து விட்ட நிலையில், புதியவர் ஒருவர் மீது நம்பிக்கை வைக்க முயன்றிருக்கிறது கூட்டமைப்பு.
இதுகுறித்து நிறையவே விமர்சனங்கள் இருக்கின்றன. தமிழ்த் தேசியக் கூட்டமைப்புக்கு வெளியே இருப்பவர்கள் மட்டுமன்றி, உள்ளே இருப்பவர்கள் கூட, முற்றிலுமாக இந்த முடிவை ஆதரிக்கிறார்கள் என்று கூற முடியாது.
தமிழ்த் தேசியக் கூட்டமைப்புக்குள் இருக்கும் கடும் போக்காளர்களுக்கு, தமிழ்த் தேசியக் கூட்டமைப்பின் இந்த முடிவு அதிருப்தியைக் கொடுத்திருப்பதாகவே தெரிகிறது. ஒருசிலர் அதனை வெளிப்படுத்தியும் இருக்கிறார்கள்.
இருந்தபோதிலும் இந்தத் தேர்தலில், தமிழ்த் தேசியக் கூட்டமைப்பின் முடிவுக்கு எதிராக தமிழ் மக்கள், வாக்களிக்கும் நிலை ஏற்படும் என்று ஒருபோதும் கருத முடியாது.
ஏனென்றால், தமிழ்த் தேசியக் கூட்டமைப்பு இந்த முடிவை எடுப்பதற்கு முன்னரே, தமிழ் மக்கள் தாம் யாருக்கு வாக்களிக்கப் போகிறோம் என்பதை ஏற்கனவே முடிவு செய்து விட்டார்கள் என்று தான் கூற வேண்டும்.
பொதுவாக, ஜனாதிபதித் தேர்தல்களில் தமிழ் மக்கள் அவ்வளவாக அக்கறை கொள்வதில்லை என்றாலும், அவர் கள் எப்போதுமே, ஆட்சியில் உள்ள ஜனாதிபதிக்கு எதிராகவே வாக்களித்து வந்துள்ளனர்.
எதிரணியின் வேட்பாளர் மீது குறைந்தபட்ச நம்பிக்கையை, தமிழ் வாக்காளர்கள் எப்போதுமே வெளிப்படுத்தி வந்திருக்கின்றனர்.
நாட்டின் பிறபகுதிகளில், தோல்வியடையும், எதிரணி வேட்பாளர்கள் கூட, வாக்குகள் குறைவாகக் கிடைத்தாலும், வடக்கு, கிழக்கில் எப்படியாவது வெற்றி பெற்று விடுவதுண்டு.காரணம், அரசாங்கத்துக்கு எதிராக வாக்களிப்பதை, தமிழ் வாக்காளர்கள் ஒரு மரபாகவே கருதி வந்திருக்கிறார்கள்.
காலம்காலமாக ஆட்சியில் இருந்து வந்துள்ள, அரசாங்கங்கள், எதுவுமே, தமிழ்மக்களை கவரக் கூடியதாகவோ, அவர்களை அரவணைத்துச் செல்வதாகவே இருந்திருக்கவில்லை.
எனவே தான், எதிரணியின் மீது அவர்களுக்கு இயல்பான கவர்ச்சி – ஈர்ப்பு உரு வாகிறது. தமிழ்த் தேசியவாத உணர்வையும் தாண்டி, இந்த அரச எதிர்ப்பு உணர்வு தான் தமிழ் மக்களை வாக்களிக்கத் தூண்டுகிறது.
இதனை எதிரணியின் மீதான ஆதரவு அலை என்று குறிப்பிட முடியாது.
அரச எதிர்ப்பு அலை, இயல்பாகவே எதிர்த்தரப்புக்கு சாதகமாக மாறிவிடுகிறது. இந்த நிலை இம்முறை மட்டுமன்றி, கடந்த தேர்தல்களிலும் வெளிப்பட்டிருக்கிறது, அடுத்தடுத்த தேர்தல்களிலும் வெளிப்படும் வாய்ப்புகள் உள்ளன.
எனவே, மைத்திரிபால சிறிசேனவை ஆதரிப்பதற்கு தமிழ்த் தேசியக் கூட்டமைப்பு எடுத்த முடிவையிட்டு, அந்தக் கட்சி பெரிதாக கவலை கொள்ள வேண்டியிருக்காது.
கடந்தமுறை சரத் பொன்சேகாவை ஆதரிக்கும் சர்ச்சைக்குரிய முடிவை தமிழ்த் தேசியக் கூட்டமைப்பு எடுத்திருந்தது. அப்போது, கடுமையான விமர்சனங்களைத் தமிழ்த் தேசியக் கூட்டமைப்பு எதிர்கொண்டது.
இருந்தாலும், வடக்கு கிழக்கில் மட்டும் தான் அவரால், மஹிந்த ராஜபக்ஷவை விடக் கூடுதலான வாக்குகளைப் பெற முடிந்தது.
தமிழ்த் தேசியக் கூட்டமைப்பின் அழைப்புக்கு தமிழ்மக்கள் முழு ஆதரவு அளிக்கவில்லை. அதிகளவானோர் வாக்களிக்க முன்வரவில்லை.
என்றாலும் வாக்களிக்க வந்தவர்கள், மஹிந்த ராஜபக் ஷவுக்கு எதிராகவே வாக்களித்தனர்.
ஆனால், இம்முறை அந்தளவுக்கு மோசமானதொரு நிலை தமிழ்த் தேசியக் கூட்டமைப்புக்கோ, எதிரணியின் பொதுவேட்பாளருக்கோ இல்லை.
தமிழ்மக்களின் வாக்களிப்பு பாரம்பரியம், எதிரணியின் வேட்பாளருக்கு சாதகமாகவே இருக்கும் நிலையில், தமிழ்த் தேசியக் கூட்டமைப்பின் முடிவு அவரது கைகளை இன்னும் பலப்படுத்தியுள்ளது என்று தான் கூற வேண்டும்.
இந்த விடயத்தில், தமிழ்த் தேசியக் கூட்டமைப்பு ஒன்றுக்குப் பலமுறை யோசித்தே முடிவை எடுத்திருக்கிறது.
இதன் விளைவுகள் குறித்து, பல்வேறு மட்டங்களிலும், ஆலோசனைகளை நடத்தியிருக்கிறது.
எவ்வாறாயினும், இந்த முடிவுக்காக அவர்கள் வருந்த வேண்டிய நிலை ஏற்படாது.
இவ்வாறு கூறுவதற்கு, மைத்திரிபால சிறிசேனவின் வெற்றி மீது உள்ள நம்பிக்கை காரணமல்ல.
தமிழ்த் தேசியக் கூட்டமைப்பின் முடிவை தமிழ் மக்கள் ஆதரிப்பார்கள் என்ற நம்பிக்கையின் மீதும் அவ்வாறு கூறவில்லை.
தமிழ் வாக்காளர்களின் வாக்களிப்பு பாரம்பரியத்தின் அடிப்படையில் தான் அவ்வாறு கூற முடிகிறது.
தமிழ்த் தேசியக் கூட்டமைப்பு இந்த முடிவை எடுக்காது போனாலும், தமிழ் வாக்காளர்களின் தீர்ப்பு அதுவாகத் தான் இருக்கும்.
ஜனாதிபதி மஹிந்த ராஜபக்ஷவே தனக்கு வடக்கில் இம்முறை 30 தொடக்கம், 35 வீத வாக்குகள் தான் கிடைக்கும் என்று பகிரங்கமாக கூறியிருக்கிறார்.
பெரும்பான்மையான தமிழ் மக்களின் வாக்குகள் தனக்குக் கிடைக்காது என்று அவரே உணரும் போது, தமிழ்த் தேசியக் கூட்டமைப்பு இந்த முடிவை எடுத்ததில் ஆச்சரியமில்லை.
– என்.கண்ணன்