யேமனில் ஏற்பட்டுள்ள அரசியல் நெருக்கடி நிலை பெரும்பான்மை சுன்னிகளுக்கும்,சிறுபான்மை ஹெளதி ஷியாக்களுக்கும் இடையிலானது. அவர்கள் இரு சாராருமே யெமன் பிரஜைகள் (யெமனிகள்).
இதில் ஹெளதிகளுக்கு ஈரான் ஆயுதங்களையும் வழங்கி பயிற்சிகளையும் அளித்துள்ளது. ஈரானின் பரம எதிரியான சவூதி சுன்னிகளுக்கு ஆதரவாக களமிறங்கி சவூதி அரேபியாவுக்கும் ஈரானுக்கும் இடையிலான யுத்த களமாக தற்போது யெமனை மாற்றியுள்ளது.
கடந்த மாதம் ஹெளதிகள் யெமன் தலைநகர் சனாவை தாக்கி கைப்பற்றியபோது கவூதி அரோபியா ஹெளதி இலக்குகளைத் தாக்கி அழித்து மரணத்தையும் அழிவுகளையும் ஏற்படுத்தி அதற்கு பதில் அளித்தது.
yemen
ஒமானைத் தவிர வளைகுடா கொடுங்கோல் ஆட்சியாளர்கள் சவூதிக்கு பக்க பலமாக இருக்கின்றனர். ஏனைய அரபு சர்வாதிகாரிகளும் சவூதியுடன் இணைந்துள்ளனர். இதில் எகிப்தும் இடம் பிடித்துள்ளது.
அப்துல்லாஹ் சிசி
அங்கு சதிப்புரட்சி மூலம் ஆட்சிக்கு வந்த அப்துல்லாஹ் சிசி மூன்று யுத்தக் கப்பல்களை அனுப்பி வைத்துள்ளார்.
மொஹமட் முர்ஸி
எகிப்தில் முதற் தடவையாக ஜனநாயகத் தேர்தல் மூலம் ஆட்சிக்கு வந்த கலாநிதி. மொஹமட் முர்ஸியின் ஆட்சியை கவிழ்த்து அப்துல்லாஹ் சிசியை சதிப்புரட்சி மூலம் ஆட்சி பீடம் ஏறவைப்பதற்காக சவூதி அரேபியா, ஐக்கிய அரபு இராச்சியம் மற்றும் குவைத் என்பன 11 பில்லியன் அமெரிக்க டொலர்களை செலவிட்டுள்ளன.
இதற்கு நன்றி உபகாரமாகத் தான் சிசி இப்போது சவூதிக்கு கை கொடுத்துள்ளார்.
இஸ்ரேலுடன் பகிரங்கமாகவே ஒத்துழைத்து வரும் சிசி ஏற்கனவே 2500க்கும் அதிகமான அப்பாவி எகிப்தியர்களின் இரத்தக் கறைகளை தனது உடலில் தாங்கியவராகவே காணப்படுகின்றார்.
தனது வரலாற்றில் எந்தவொரு பிரச்சினையையும் தீர்த்து வைக்காத அரபு லீக் 48 மணித்தியாலங்களுக்கு இடையில் எகிப்தின் துறைமுக நகரான ஷாம் அல் ஷேக் இல் கூடி ஒரு கூட்டு இராணுவ படையை ஸ்தாபிக்க தீர்மானித்துள்ளது.
இந்தப் படை நிச்சயமாக ஜெருசலத்தையோ இல்லது பலஸ்தீனத்தையோ விடுவிப்பதற்கான ஏற்படுத்தப்பட்டது அல்ல.
வறுமையிலும் பட்டினியிலும் வாடும் அப்பாவி பலஸ்தீன மக்களை காஸாவில் அடுத்தடுத்து கொன்று குவித்து இன ஒழிப்பு நடவடிக்கையில் இஸ்ரேல் ஈடுபட்ட போது இக்கட்டான நிலையில் கைகோர்க்க முன்வந்திருக்கும் சவூதி தலைமையிலான இந்த சகோதரக் கூட்டணி எங்கே இருந்தது என்பதுதான் இஸ்லாமிய உலகை வியப்படைய வைத்திருக்கும் கேள்வியாகும்.
பலஸ்தீனர்களுக்கு உதவுவது ஒரு புறம் இருக்கட்டும் எந்தவொரு அரபு சர்வாதிகாரியும் இஸ்ரேலிய ஸியோனிஸத்தின் காட்டுமிராண்டித் தனத்தை கண்டிக்க கூட முன்வரவில்லை.
காஸா மத்திய தரை கடல் பிரதேசத்தை அண்டிய 365 சதுர மைல் பரப்பளவு கொண்ட ஒரு நீண்டு விரிந்த சிறிய கடலோரப் பிரதேசமாகும்.
எகிப்துக்கும் இஸ்ரேலிய ஆள்புல பகுதிக்கும் இடையிலான இந்தப் பகுதியில் சுமார் 1.5 மில்லியன் பலஸ்தீனர்கள் நசுங்குண்டு வாழ்ந்து வருகின்றனர்.
உலகிலேயே சனத்தொகை அடர்த்தி கூடிய பிரதேசங்களில் ஒன்றாக இது காணப்படுகின்றது. இவர்களுள் அநேகமானவர்கள் அகதிகள்.
பாரம்பரியமாக இந்த மக்கள் வாழ்ந்த காணிகளும் வீடுகளும் இப்போது அவர்களிடம் இருந்து பறிக்கப்பட்டுள்ளன.
அவ்வாறு பறிக்கப்பட்ட காணிகளையும் வீடுகளையும் உள்ளடக்கிய பிரதேசம் தான் இன்று இஸ்ரேலாக எம் கண் எதிரே காட்சி அளிக்கின்றது.
யூத பயங்கரவாத குழுக்களால் அந்த மக்கள் துப்பாக்கி முனையில் துரத்தப்பட்டனர். அவர்களின் காணிகளில் அத்துமீறி பிரவேசித்த குடியேற்ற யூதர்கள் அவற்றை கபளீகரம் செய்தனர்.
இவற்றுக்கெல்லாம் பிரிட்டிஷ் சாம்ராஜ்ஜியம் துணையாக நின்று 1948இல் சட்டவிரோத யூத இராச்சியத்தை நிறுவ துணை போனது.
2000 ஆம் ஆண்டில் இஸ்ரேல் காஸாவில் ஊடுருவியது. மரணத்தையும் அழிவுகளையும் அங்கே ஏற்படுத்தியது. இஸ்ரேல் தனது மனம் போன போக்கில் பலஸ்தீனர்களை கொன்று குவித்தது.
அமெரிக்கா, பிரிட்டன், பிரன்ஸ் மற்றும் ஐரோப்பிய நாடுகளும் அவர்களின் அரபு சர்வாதிகார பங்காளிகளும் இந்த விடயத்தில் கண்டும் காணாதவர்களாகவே இருந்தனர்.
ஐக்கிய நாடுகள் சபை இஸ்ரேலின் இந்த அட்டூழியங்களை யுத்தக் குற்றம் என் வர்ணித்தும் இந்த நாடுகள் அதை கண்டு கொள்ளவில்லை.
ஐக்கிய நாடுகள் சபைக்கோ வார்த்தைகளால் இதை வர்ணிப்பதை தவிர இஸ்ரேலை எதிர் கொள்ள வேறு எந்த விதமான சக்தியும் இருக்கவில்லை.
2008 டிசம்பர் 27இல் இஸ்ரேல் பலஸ்தீனத்துக்கு எதிரான மிக மோசமான இனப் படுகொலையை மேற்கொண்டது.
அமெரிக்காவால் வழங்கப்பட்ட மிக மோசமான அழிவுகளை ஏற்படுத்தக் கூடிய மிக நவீன விமானங்களும் ஆயுதங்களும் இதில் பயன்படுத்தப்பட்டன. இதன் காரணமாக காஸா ஒரு பலி பீடமாக மாறியது.
22 நாட்கள் நடத்தப்பட்ட மூர்க்கத்தனமான தாக்குதலில் இஸ்ரேல் 1334 பலஸ்தீனர்களைக் கொன்று குவித்தது. இவர்களுள் மூன்றில் ஒரு பங்கினர் சிறுவர்கள். 5450 பேர் காயம் அடைந்தனர்.
இதிலும் மூன்றில் ஒரு பங்கு சிறுவர்கள். ஒரு லட்சம் மக்கள் இடம் பெயர்ந்தனர். ஐம்பதாயிரம் பேர் வீடு வாசல்களை இழந்தனர். 4100 வதிவிட கட்டடங்கள் தரைமட்டமாக்கப்பட்டன. 17,000 கட்டடங்கள் சேதமாகின.
(இது காஸாவில் உள்ள மொத்த கட்டடங்களில் 14 வீதமாகும்). அமெரிக்க சர்வதேச பாடசாலை உட்பட 29 கல்விக் கூடங்கள் நிர்மூலமாக்கப்பட்டன. 92 பள்ளிவாசல்கள் அழிக்கப்பட்டன அல்லது சேதமாக்கப்பட்டன.
1500 கடைகள் தொழிற்சாலைகள் மற்றும் வர்த்தக நிலையங்கள் நாசமாக்கப்பட்டன. 20 அம்பியுலன்ஸ் வண்டிகளும் அழிக்கப்பட்டன. விவசாய நிலங்களில் 35 முதல் 60 வீதம் வரையில் அழிந்து போயின. மொத்த இழப்புக்களின் பெறுமதி 1.9 பில்லியன் அமெரிக்க டொலர்கள் என மதிப்பிடப்பட்டுள்ளது.
இந்த தாக்குதல்களுக்கு இடையில் ஒரு சிறிய ஓய்வு கொடுக்கப்பட்டது. அது அெமரிக்காவின் ஜனாதிபதியாக தெரிவு செய்யப்பட்ட பராக் ஒபாமா பதவிப் பிரமாணம் செய்து கொள்வதற்காக வழங்கப்பட்ட ஓய்வாகும்.
2014 ஜுலை 7 திங்கள் கிழமையன்று இஸ்ரேல் மீண்டும் காட்டுமிராண்டித் தனத்தை கட்டவிழ்த்து விட்டது. விமான மார்க்கமாகவும் தரை வழியாகவும் நடத்தப்பட்ட இந்தத் தாக்குதல்களில் ஆண்களும், பெண்களும, சிறுவர்களும், முதியவர்களும் கொல்லப்பட்டனர்.
இந்தத் தாக்குதலில் 2500க்கும் மேற்பட்ட பலஸ்தீனர்களை இஸ்ரேல் கொன்று குவித்தது. இவர்களுள் சுமார் 80 வீதமானவர்கள் அப்பாவி சிவிலியன்கள்.
இவர்களில் 70 வீதத்துக்கும் அதிகமானவர்கள் சிறுவர்கள். 8000த்துக்கும் அதிகமானவர்கள் காயம் அடைந்தனர். இவர்களுள் சிலர் மிக மோசமான காயங்களுக்கு ஆளானர்.
இஸ்ரேல் தொடர்ந்து மேற்கொண்டு வரும் படுகொலைகள் மற்றும் தாக்குதல்கள் மூலம் இதுவரை 5 பில்லியனுக்கும் அதிகமான அமெரிக்க டொலர் பெறுமதியான சேதங்கள் விளைவிக்கப்பட்டுள்ளன.
40000த்துக்கும் அதிகமான வீடுகள் நாசமாக்கப்பட்டுள்ளன. இரண்டரை லட்சத்துக்கும் அதிகமான மக்கள் இடம் பெயர்ந்து நிர்க்கதிக்கு ஆளாகியுள்ளனர்.
இவ்வளவு நாசங்களையும் ஏற்படுத்திவிட்டு சவூதி அரேபியாவிடம் இருந்தும் ஐக்கிய அரபு இராச்சியத்திடம் இருந்தும் மீள் கட்டமைப்பு பணிகளுக்கு உதவி கோரவுள்ளதாக இஸ்ரேல் அமைச்சர் ஒருவர் அறிவித்துள்ளமை மிகவும் வெட்கக் கேடானதாகும்.
இஸ்ரேல் படைகளால் வயோதிப பெண்கள் ஈவு இரக்கமின்றி எட்டி உதைக்கப்படுவதும், கன்னத்தில் அறையப்படுவதும், தாக்கப்படுவதும் சிறுவர்கள் தாறுமாறாக இழுத்துச் செல்லப்படுவதும் காணொளிகளாக வெளியாகி அரபு சர்வாதிகாரிகளைத் தவிர உலக மக்கள் அனைவரையும் அதிர்ச்சியில் உறைய வைத்துள்ளது.
குண்டு வீச்சு தாக்குதலில் இருந்து தப்பிச் சென்ற குடும்பங்களையும் இஸ்ரேலியர்கள் விட்டு வைக்கவில்லை. துரத்தி துரத்தி கொன்று குவித்தனர்.
இடம்பெயர்ந்தவர்கள் தஞ்சம் புக இடமின்றி தவித்தனர். உண்ண உணவின்றி பருக தண்ணீர் இன்றி மருந்துகள் இன்றி நாலாபுறமும் நசுக்கப்பட்டு மக்கள் தவிக்க விடப்பட்டனர். பலஸ்தீனர்கள் வெளியேறுவதற்கு இருந்த ஒரேயொரு வழியான றபா நுழைவுப் பகுதியையும் எகிப்து மூடியது.
ஒரு அரபு நாடும் ஒரு போத்தல் தண்ணீரை கூட அனுப்பி வைக்கவில்லை. மாறாக மத்திய கிழக்கிற்கு வெளியே உள்ள கருணை உள்ளம் கொண்ட மக்களால் அனுப்பப்பட்ட உணவு, மருந்துகள் போன்ற நிவாரணப் பொருள்களை கூட காஸாவுக்கு செல்லவிடாமல் எகிப்து தடுத்து நிறுத்தியது.
இந்தப் படுகொலைகளும் அழிவுகளும் மீட்கப்பட்ட போதெல்லாம் மத்திய கிழக்கின் ஏனைய நாடுகளில் மயான அமைதி தான் நிலவியது. துருக்கி, கத்தார், ஈரான் ஆகிய நாடுகள் மட்டுமே சியோனிஸ காட்டுமிராண்டித்தனத்துக்கு எதிராக கடும் தொனியில் குரல் கொடுத்தன.
இந்த அநியாயங்களுக்கு மத்தியில் அரபு சர்வாதிகாரிகள் இஸ்ரேலுடன் கூடிக் குலாவிக் கொண்டிருந்த வேளையில் இலத்தீன் அமெரிக்க நாடுகள் இஸ்ரேலை கண்டித்து அந்த நாட்டுடனான இராஜதந்திர உறவுகளையும் துண்டித்தன. பாதிக்கப்பட்ட பலஸ்தீனர்களுக்கு உதவி வழங்கவதற்காக அவர்களை தமது நாடுகளுக்கு வரவழைத்தன.
கடந்த கால் நூற்றாண்டு காலத்தில் அமெரிக்கா தலைமையிலான மத்திய கிழக்கின் முஸ்லிம் நாடுகள் மீதான ஆக்கிரமிப்பு இந்தப் பிராந்தியத்தை பல நூற்றாண்டுகள் பின் நோக்கி நகரச் செய்துள்ளது.
அரபு ஆட்சியாளர்கள் இஸ்ரேலுடன் இரண்டறக் கலந்து கூடிக் குலாவிக் கொண்டு பலஸ்தீன மக்களின் எழுச்சியை முடக்கி பாரிய இஸ்ரேல் இராச்சியம் உருவாக துணை போகின்ற வரைக்கும் மத்திய கிழக்கில் அரபு– இஸ்ரேல் மோதல் என்ற ஒரு மோதல் ஏற்படாது.
பலஸ்தீன எழுச்சியை அடக்கும் அசிங்கமான பொறுப்பு பலஸ்தீனத்தில் எவ்வித முக்கியத்துவமும் அற்ற மஹ்மூத் அப்பாஸிடமே ஒப்படைக்கப்பட்டுள்ளது.
இஸ்ரேலுடனான பாதுகாப்பு உடன்படிக்கையின் போர்வையில் அவர் பலஸ்தீனர்களை கைது செய்தும் சித்திரவதை செய்தும் ஏன் கொலை செய்தும் கூட வருகின்றார்.
இவ்வாறாக இஸ்ரேலுக்கு எதிரான பலஸ்தீன போராட்டம் கிட்டத்தட்ட முடக்கப்பட்டுள்ளது. இஸ்ரேலிய அட்டூழியங்களுக்கும் விரிவாக்கத்துக்கும் எதிராக பலஸ்தீனர்கள் கிளர்ந்து எழுவதை மஹ்மூத் அப்பாஸ் நசுக்கி வரும் அதேவேளை, இஸ்ரேல் இன்னொரு புறத்தில் அவர்களின் காணிகளையும் சொத்துக்களையும் பறித்தும் அழித்தும் அவர்களை தலை தூக்க முடியாமல் தடுத்து வருகின்றது.
அரபு சர்வாதிகள் தமது நாட்டை பற்றியோ தமது மக்களைப் பற்றியோ இஸ்லாத்தைப் பற்றியோ முஸ்லிம்களைப் பற்றியோ மிகக் குறைந்த அக்கறையே கொண்டுள்ளனர்.
இவ்வாறான நிலையில் பலஸ்தீன மக்களின் துன்பம் அவர்களின் விடுதலை, அவர்கள் பறிகொடுத்த காணிகளை விடுவித்தல், ஜெரூஸலம் நகரை விடுவித்தல், முஸ்லிம்களின் முதல் கிப்லாவும் மக்கா மதீனாவுக்கு பிறகு முஸ்லிம்களின் மூன்றாவது புனித தலமான மஸ்ஜிதுல் அக்ஸாவை விடுவித்தல், என்பன போன்ற விடயங்களில் அவர்கள் நிலைப்பாட்டை விளக்க வேண்டிய அவசியமில்லை.
அவர்கள் தமது அதிகாரத்தை பாதுகாத்து தக்க வைத்துக் கொள்வதிலும் ஆடம்பரமான சுகபோக வாழ்வை அனுபவிப்பதிலும், மக்களிடமிருந்து கொள்ளையடித்த செல்வங்களை மேற்கு நாடுகளில் முதலீடு செய்வதிலும் மட்டுமே அக்கறை கொண்டுள்ளனர்.
மக்கள் மத்தியில் செல்வாக்கிழந்துள்ள அவர்களின் ஆட்சிகள் அடக்குமுறைக்கு புகழ் பூத்தவை. அமெரிக்க ஆதரவில் தங்கியிருப்பவை. இந்த ஆட்சிகளை தக்கவைத்துக் கொள்வதற்காக அவர்கள் எந்தவிதமான இணக்கத்துக்கும் தயா ராக உள்ளனர்.
இவ்வாறுதான் அவர்கள் தமது ஆன்மாக்களை விற்று இஸ்ரேலுடன் இரகசியமாகவும் பகிரங்கமாகவும் உறவுகளைப் பேணி வருகின்றனர். இந்தப் பிராந்தியத்துக்கு எதிரான இஸ்ரேலின் அனைத்து வடிவமைப்புக்களிலும் அவர்கள் ஒத்துழைத்து வருகின்றனர்.
அவர்கள் அமெரிக்காவுடனும், பிரிட்டனுடனும், பிரான்ஸ், ஏனைய ஐரொப்பிய நாடுகள் மற்றும் இஸ்ரேல் என்பனவற்றுடன் முஸ்லிம் நாடுகள் மீதான ஆக்கிரமிப்பிலும் அழிவிலும் கைகோர்த்துள்ளனர்.
தமது வீடுகளில் வசதியான முறையில் வாழ்ந்திருக்க வேண்டிய மில்லியன் கணக்கான முஸ்லிம்களின் படுகொலைகளிலும் இவர்கள் கைகோர்த்துள்ளனர்.
இன்று தமது எதிர்காலத்தின் மீதோ அல்லது தமது பிள்ளைகளின் எதிர்காலத்தின் மீதோ எவ்விதமான நம்பிக்கையும் இன்றி சுமார் 18 மில்லியன் முஸ்லிம்கள் அகதி முகாம்களில் காலத்தை கழித்து வருகின்றனர்.
இந்த யுத்தங்கள் காரணமாக இஸ்ரேலின் நன்மைக்காக முஸ்லிம் நாடுகள் பல நூற்றாண்டுகள் பின்னோக்கி தள்ளப்பட்டுள்ளன.
இதுதான் இன்றைய மத்திய கிழக்கு.
-லத்தீப் பாரூக்