நீதி அமைச்சரும், மு.காவின் தலைவருமான ரவூப் ஹக்கீமை அரசாங்கத்திலிருந்து வெளியேற்ற வேண்டுமென்று பொது பலசேனவின் செயலாளர் கலகொட அத்தே ஞானசார தேரர் அடிக்கடி அரசாங்கத்தை வலியுறுத்தி வருகிறார். ஆனால், இவரின் இக்கோரிக்கை பற்றி அரசாங்கமோ, அமைச்சர் ரவூப் ஹக்கீமோ எக்கருத்தினையும் முன் வைக்கவில்லை.
அரசாங்கத்திலிருந்து தாமாக விலகிக் கொள்ளும் எண்ணம் அவருக்கு அறவே கிடையாது. தன்னை அரசாங்கம் வெளியேற்ற வேண்டும். அப்போதுதான் அரசியல் இலாபமடைய முடியும் என்றதொரு கணக்கு ரவூப் ஹக்கீமிடம் இருக்கின்றது.
அதேவேளை, ரவூப் ஹக்கமை வெளியேற்றும் திட்டம் எதுவும் அரசாங்கத்திடம் இப்போதைக்கு கிடையாது. அமைச்சர் ஹக்கீமை அரசாங்கத்தில் வைத்துக் கொண்டே மு.காவின் ஆதரவை மழுங்கடிக்கச் செய்ய வேண்டுமென்றதொரு திட்டம் ஆளுந்தரப்பிடம் இருக்கின்றது. இதனால்தான், மு.காவை அரசாங்கம் வெறும் போடுகாயாக வைத்துக் கொண்டிருக்கின்றது.
இதேவேளை, மு.காவும், அதன் தலைவரும் அரசாங்கத்தில் இருப்பதா இல்லையா என்பதனை தீர்மானிக்கின்ற சக்தி அக்கட்சியின் உயர்பீடத்திற்கு இருக்கின்றதா என்றதொரு சந்தேகம் எழவும் செய்கின்றது.
ஏனெனில், முஸ்லிம்களுக்கு எதிராக இனவாத அமைப்புக்கள் மேற்கொண்டு வருகின்ற அநியாயங்கள் தொடர்பில் தகுந்த நடவடிக்கைகள் எடுக்கவில்லை என்ற குற்றச்சாட்டையும், வேறு காரணங்களையும் முன் வைத்து, மு.காவின் தலைவர் ரவூப் ஹக்கீம் அமைச்சர் பதவியை துறக்க வேண்டுமென்றதொரு தீர்மானம் மு.காவின் உயர்பீடத்தில் எடுக்கப்பட்டது.
ஆயினும், ரவூப் ஹக்கீம் அமைச்சர் பதவியை துறக்க வில்லை. அமைச்சர் பதவியை துறந்தால் முஸ்லிம்களின் பாதுகாப்பு உறுதிப்படுத்தப்படுமா என்ற கேள்வி முன் வைக்கப்படுகின்றது.
அப்படியாக இருந்தால், அரசாங்கத்தில் இருக்கின்ற நிலையில், முஸ்லிம்களினதும், மு.காவினதும் தகுதியும், கௌரவமும் எப்படியுள்ளதென்பதனை நாம் சொல்ல வேண்டியதில்லை.
இதேவேளை, ரவூப் ஹக்கீம் கட்சியின் உயர்பீடத்தில் எடுக்கப்பட்ட தீர்மானத்தின் படி ஏன் அமைச்சர் பதவியை இராஜினாமாச் செய்யவில்லை என அக்கட்சியின், திகாமடுல்ல தேர்தல் மாவட்ட உறுப்பினர் எச்.எம்.எம்.ஹரிஸிடம் கேட்ட போது, அமைச்சர் பதவியை இராஜினாமாச் செய்து, எரியும் நெருப்பில் எண்ணெய் ஊற்றும் வேலையை செய்ய வேண்டாமென்று அகில இலங்கை ஜம்இய்யதுல் உலமா சபை கேட்டுக் கொண்டது.
அதன்காரணமாகவே தலைவர் அமைச்சர் பதவியை இராஜினாமாச் செய்யவில்லை என தெரிவித்தார்.
ரவூப் ஹக்கீம் அமைச்சர் பதவியை துறக்க வேண்டுமென்ற தீர்மானத்தை எடுப்பதற்கு முன்னர், அதன் தாக்கங்களைப் பற்றி ஆராய்ந்து பார்க்காமலா முடிவுகள் எடுக்கப்பட்டன என்ற கேள்வியும் எழுகிறது.
ஆழமாக கலந்துரையாடியதன் பின்னர்தான் அமைச்சர் ஹக்கீம் பதவியை இராஜினாமாச் செய்ய வேண்டுமென்று முடிவு எடுக்கப்பட்டிருப்பின், மு.காவின் உயர்பீடத்தின் தீர்மானத்தை மாற்றுகின்ற அதிகாரம் அகில இலங்கை ஜம்இய்யதுல் உலமா சபைக்கு இருக்கின்றதா? அத்தகைய அதிகாரம் அகில இலங்கை ஜம்இய்யதுல் உலமா சபைக்கு இருக்குமாக இருந்தால், மு.காவின் உயர்பீடத்தின் அந்தஸ்த்து என்ன?
ரவூப் ஹக்கீம் அமைச்சர் பதவியை இராஜினாமாச் செய்தால், அடுத்த கனம், மு.கா முழுமையாக அரசாங்கத்திலிருந்து விலகிக் கொண்டதாகவே அமையும். இதன் பின்னர், அரசாங்கத்தில் அனுபவித்துக் கொண்டிருக்கும், சுகங்களும், உழைப்புக்களும் இல்லாமல் போய்விடும்.
இதனை இழப்பதற்கு மு.காவின் நாடாளுமன்ற, மாகாண சபைகளின் உறுப்பினர்களுக்கு ஒரு துளிகூட இஸ்டமில்லை. இதனை மறைப்பதற்காகவே அகில இலங்கை ஜம்இய்யதுல் உலமா சபையின் வேண்டுகோளுக்கிணங்க ரவூப் ஹக்கீம் அமைச்சர் பதவியை இராஜினாமாச் செய்யவில்லையென அக்கட்சியின் முக்கிய புள்ளிகள் தெரிவித்துக் கொண்டிருக்கின்றனர்.
அகில இலங்கை ஜம்மிய்யத்துல் உலமா சபை முஸ்லிம்கள் மத்தியில் உள்ள மிகவும் முக்கியமானதும், பிரதானதுமான ஒரு அமைப்பாகும். அதன் கருத்தை மதிப்பது அவசியமென்று மு.காவின் தரப்பில் காரணம் முன்வைக்கப்படலாம்.
தாங்கள் அரசாங்கத்தில் இருக்க வேண்டுமென்பதற்காக மு.கா அகில இலங்கை ஜம்இய்யதுல் உலமா சபையை கேடயமாக பயன்படுத்திக் கொள்ளுகின்றது. இதே அகில இலங்கை ஜம்இய்யதுல் உலமா சபை எல்லா முஸ்லிம் கட்சிகளும் ஒற்றுமையுடன் ஒரே குடையின் கீழ் இயங்க வேண்டுமென்று பல தடவைகள் கோரிக்கைகள் முன் வைத்த போது, மு.கா உட்பட ஏனைய கட்சிகளும் அந்த வேண்டுகோளை ஏற்றுக் கொள்ளவில்லை.
ஆதலால், தேவைக்கு ஏற்றவகையில் அகில இலங்கை ஜம்இய்யதுல் உலமா சபையின் பெயர் பயன்படுத்தப்படுகின்றது என்பதுதான் உண்மையாகும்.
மு.காவில் அரசியல் முகவரியை பெற்றுக் கொள்வதற்காக காலடி எடுத்து வைத்தவர்களில் பலர், இன்று முகவரிகளைப் பெற்று கொளுத்துப் போயுள்ளார்கள்.
அரசாங்கத்தில் இன்னும் சில காலங்கள் இருந்து நன்மைகளைப் பெற்றுக்கொள்ளவே நாட்டங் கொண்டுள்ளார்கள். உண்டியல் மூலமாக நிதியைப் பெற்று, அரசியல் செய்த மு.கா, தற்போது கோடிஸ்வரர்களை உற்பத்தி செய்யும் கட்சியாக வளர்ச்சி கண்டுள்ளது.
இதேவேளை, மு.காவிற்கு உயர்பீடம் என்றதொரு அதிகார அமைப்பு இருந்தாலும், இதற்கு மேலாக, உத்தியோகப்பற்ற வகையில் சுப்ரீம் உயர்பீடமொன்று இருப்பதாகவும் தெரிவிக்கப்படுகின்றது.
இதில், தலைவருக்கு நெருக்கமானவர்கள் முதல் கட்சியின் ஒரு சில முக்கிய புள்ளிகளும் இருப்பதாகவும் தெரிவிக்கப்படுகின்றன. உயர்பீடத்தில் என்னதான் முடிவுகள் எடுக்கப்பட்டாலும், இந்த சுப்ரீம் உயர்பீடத்தில் எடுக்கப்படும் தீர்மானங்கள்தான் அமுல்படுத்தப்பட்டு வருவதாகவும் தெரிவிக்கப்படுகின்றது.
இதேவேளை, ஏனைய கட்சிகளை எடுத்துக் கொண்டால், அவற்றின் நடவடிக்கைகள் மு.காவினை விடவும் சிறந்ததென்று கூற முடியாது. எல்லாக் கட்சிகளும் முஸ்லிம் சமூகத்தை ஏமாற்றிக் கொண்டே இருக்கின்றன.
அளுத்கம, பேருவளை, தர்ஹா நகர், பன்னல்ல பகுதிகளில் முஸ்லிம்கள் தாக்கப்பட்ட போது, முஸ்லிம் அரசியல் தலைவர்கள் வேகமாக பறந்தார்கள். கவலையடைந்தார்கள் கண்ணீர் வடித்தார்கள். இனவாதத் தாக்குதல்களுக்கு பொலிஸார் பாதுகாப்பு அளிக்க தவறிவிட்டார்கள் என்றெல்லாம் அறிக்கைகளை விட்டார்கள்.
ஆனால், அவை யாவும் போலியானது என்பது கடந்த 10ஆம் திகதி வியாழக்கிழமை தெரியவந்துள்ளது. அன்று நாடாளுமன்றத்தில் ஜே.வி.பியின் தலைவர் அநுரகுமார திஸாநாயக்கவினால் நாட்டில் சட்டம், ஒழுங்கின் நிலை பற்றியதொரு பிரேரணை முன் வைக்கப்பட்டது. இதன் போது, அளுத்கம, பேருவளை, தர்ஹா நகர், பன்னல்ல பகுதிகளில் முஸ்லிம்களின் மீது மேற்கொள்ளப்பட்ட தாக்குதல்கள் பற்றியும் விவாதிக்கப்பட்டது.
மிகவும் முக்கியத்துவம் வாய்ந்த பாராளுமன்றத்தில் உள்ள 18 முஸ்லிம் உறுப்பினர்களில் இருவரைத் தவிர வேறுயாரும் இந்த விவாதத்தில் கலந்து கொள்ளவில்லை.
ஏற்கனவே இவ்வாறானதொரு விவாதம் நடைபெற இருக்கின்றதென்பது தெரிந்திருந்த போதிலும், முஸ்லிம் பாராளுமன்ற உறுப்பினர்கள் கலந்து கொள்ளாமை வெட்கப்பட வேண்டியதாகும். இந்த விவாதம் சுமார் 4 ½ மணித்தியாலங்கள் இடம்பெற்றுள்ளன.
முஸ்லிம்களின் மீது மேற்கொள்ளப்பட்ட தாக்குதல்களைப் பற்றி அறிக்கைகளை அடுக்கிக் கொண்டு போவதில் பயனில்லை. கதைக்க வேண்டிய இடத்தில் கதைக்க வேண்டும்.
பாராளுமன்றம் என்பது நாட்டிலுள்ள ஏனைய சபைகளை விடவும் உயர்ந்தாகும். இங்கு பேசப்படுகின்ற விஷயங்கள் வரலாறாக ஹென்சாட்டில் பதியப்பட்டிருக்கும். இங்கு வாய் திறக்க முடியாதவர்கள் முஸ்லிம்களின் மக்கள் பிரதிநிதிகளாகவோ, தலைவர்களாகவோ இருக்க முடியாது.
அன்று நடைபெற்ற விவாதத்தில் அளுத்கம, பேருவளை, தர்ஹா நகர், பன்னல்ல பகுதிகளில் இடம்பெற்ற சம்பவங்களுக்கு முஸ்லிம்களே காரணம் என்று பேசப்பட்டுள்ளது. இதனை மறுத்துக் கூறுவதற்கு யாருமில்லை என்பது முஸ்லிம் பாராளுமன்ற உறுப்பினர்கள் இந்நாட்டு முஸ்லிம்களுக்கு செய்த மிகப் பெரிய துரோகச் செயலாகும்.
அன்றைய தினம் பாராளுமன்றத்தில் சில அமைச்சர்கள் மற்றும் பாராளுமன்ற உறப்பினர்கள் சபையில் அமர்ந்து இருந்த போதிலும், அவர்கள் பேசவில்லை என்று தெரியவருகிறது.
இத்தகையதொரு விவாதம் நடைபெறுமென்று தெரிந்து இருந்தும் பலர் நாடாளுமன்றத்திற்கு சமூகமளிக்கவில்லை.
முஸ்லிம்களுக்காக ஜே.வி.பியின் தலைவர் அநுரகுமார திஸாநாயக்க மாத்திரமே குரல் கொடுத்துள்ளார். அவர் சிங்கள மக்களின் வாக்குகளினால் பாராளுமன்றம் சென்றவராக இருந்தும், முஸ்லிம்களுக்காக பேசியுள்ளார்.
முஸ்லிம்களை முற்று முழுதாக குற்றவாளிகளாக்கி அரசாங்கத்தின் அமைச்சர்கள் பாராளுமன்றத்தில் பேசிக் கொண்டிருக்கும் போது, அதனை எதிர்த்து முஸ்லிம்கள் சார்பான கருத்துக்களை முன் வைப்பதற்கு எவரும் சபையில் இல்லை என்றால், கதிரைகளை சூடாக்குவதற்கும், ஊடகங்களில் முஸ்லிம் உணர்வை காட்டுவதற்குமா முஸ்லிம்கள் வாக்களித்து பாராளுமன்றத்திற்கு அனுப்பினார்கள்?
இன்று முஸ்லிம்களுக்கு எதிராக நடைபெற்றுக் கொண்டிருக்கும் சம்பவங்களைப் பற்றி நாடாளுமன்றத்தில் பேசுவதற்கு முஸ்லிம் பாராளுமன்ற உறுப்பினர்களில்லாத நிலையே காணப்படுகின்றது.
தேர்தல் காலங்களில் வாக்குகளைப் பெற்றுக் கொள்வதற்காக முஸ்லிம் அரசியல் தலைமைகள் முஸ்லிம்களைப் பற்றி போலியாக பேசிக் கொண்டிருக்கின்றார்கள் அவர்கள். ஆனால், பாராளுமன்றத்தில் பெட்டிப்பாம்பாகவே அமர்ந்து கொண்டி ருக்கின்றார்கள்.
முஸ்லிம்கள் வாக்களிப்பது, ஒரு சிலர் நாடாளுமன்றத்திற்கு செல்ல வேண்டும். அமைச்சர் பதவிகளைப் பெற்றுக் கொள்ள வேண்டும் என்பதற்காகவல்ல. முஸ்லிம்களுக்கு அவ்வப்போது ஏற்படும் பிரச்சினைகளுக்கு பாராளுமன்றத்தில் குரல் கொடுப்பதற்கும், அதற்கான தீர்வுகளைப் பெற்றுக் கொள்வதற்குமாகும்.
இது ஒவ்வொரு முஸ்லிம் பாராளுமன்ற உறுப்பினருக்கும் இருக்கின்ற சமூகக் கடமையாகும். இந்த சமூகக் கடமையை நிறைவேற்றுவதற்கு தவறுகின்றவர்களை அடுத்த முறையும் பாராளுமன்றத்திற்கு அனுப்பக் கூடாது.
ஆனால், முஸ்லிம் வாக்காளர்கள் கடமைகளை மறந்து செயற்பட்டுக் கொண்டிருப்பவர்களையே மீண்டும், மீண்டும் பாராளுமன்றத்திற்கு அனுப்பி வைத்துக் கொண்டிருக்கின்றார்கள்.
ஏமாறுகின்றவர்கள் இருக்கும் வரைக்கும், ஏமாற்றிக் கொண்டிருப்பவர்கள் பிழைத்துக் கொண்டிருப்பார்கள். ஒரு சமூகம் விழித்துக் கொள்ளாத வரையில், அவர்களின் துயரங்களும் துடைக்கப்படமாட்டாது.
-சஹாப்தீன் –
