இலங்கையின் கிழக்குப் பகுதியில் உலகப் புகழ்பெற்ற திருகோணமலை திருக்கோணேஸ்வரர் கோயில் உள்ளது. கச்சியப்ப சிவாச்சாரியார் சிவபெருமானின் ஆதி இருப்பிடங்களில் திபெத்திலுள்ள திருக்கையிலாயமலையினை யும், சிதம்பரம் கோயிலையும், திருக்கோணேஸ்வரத்தையும், கந்தபுராணத்தில் மிக முக்கிய ஆலயங்களாக குறிப்பிட்டுள்ளார்.
கிட்டத்தட்ட 5,000 வருடங்களுக்கு முற்பட்ட பழைமை வாய்ந்த திருக்கோணேஸ்வரத்திற்கு சுமார் 1,700 ஏக்கர் பரப்பளவு நிலங்கள் இருந்தன.
இங்கு மகாவலி கங்கை அருகிலுள்ள கடலுடன் கலப்பதால் இப்பகுதி முழுவதும் நீர்வளம், நிலவளம் பெற்று செழிப்பாக இருந்தது. மேலும் குறிஞ்சியும், நெய்தலும், முல்லையும் ஒன்றுசேருமிடத்தில் இத்தலம் அமைந்திருந்தது.
சமுத்திரக்கரை ஓரமாக மலை அடிவாரத்தின் உச்சியிலும், இடையிலும், அடிவாரத்திலுமாக மூன்று பெருங்கோயில்கள் இருந்ததாக வரலாறு கூறுகிறது.
பின்னர் கி.மு 306இல் ஏற்பட்ட கடல்சீற்றத்தினால் கடலில்மூழ்கி விட்டதாகவும் இன்னும் மலையின் அடியில் கடலுக்கு மிக அருகில் மலைக்குகை போன்ற பண்டைய காலகோயிலை நினைவுபடுத்தும் பகுதிகள் காணப்படுகின்றன என்கிறார்கள்.
இராவணன் தனது தாயாரின் சிவபூஜைக்காக தட்சிண கயிலாயமான திருகோணமலையைப் பெயர்த்ததாகவும் ஒரு செய்தி தட்சிண கயிலாயமான திருகோணமலையைப் பெயர்த்ததாகவும் ஒரு செய்தி தட்சிண கயிலாயபுராணத்தில் உள்ளது.
இதற்குச் சான்றாக ராவணன் வெட்டு என்ற மலைப்பிளவு இன்னும் இப்பகுதியில் காணப்படுகிறது. கடல் சீற்றத்திற்குப் பிறகு கோயில் அருகிலுள்ள சுவாமிமலை எனப்படும் குன்றின் உச்சியில்கோயில் மீண்டும் அமைக்கப்பட்டது.
கி.பி 7 ஆம் நூற்றாண்டில் சீரும் சிறப்புமாக விளங்கிய இக்கோயிலின் அழகினைக் கேள்விப்பட்ட திருஞான சம்பந்தர் ராமேஸ்வரத்தில் இருந்தபடியே ஞானக்கண் கொண்டு குற்றமில்லாதார் குறைகடல் சூழ்ந்த கோண மாலையமர்ந்தாரை… என தேவாரப் பதிகத்தில் பாடியுள்ளார்.
இங்குள்ள மிக முக்கிய தீர்த்தம் பாவநாசம் இதில் தீர்த்தமாடினால் பாவங்கள் தொலைந்துவிடும் என்பது நம்பிக்கை. 1624இல் ஏற்பட்ட போர்த்துக்கீசிய படையெடுப்பில் இத்தீர்த்தக் கேணியையும் சுனையையும் தூர்த்து விட்டனர்.
தற்போதுள்ள கேணிதீர்த்தம் ஒரு சிறு பகுதி மட்டுமுள்ளது. அதுவும் படையினரின் ஆதிக்கத்தினுள் உள்ளன.
இக்கோயிலை பல்லவர்கள், சோழர்கள் பாண்டியர்கள் மற்றும் பல அரசர்கள் திருப்பணிகள் செய்து மிக நல்லநிலையில் வைத்திருந்தனர். ஏராளமான தங்க நகைகளும் நவரத்தினங்களும் இக்கோயிலுக்குச் சொந்தமாக இருந்தன.
1624 வருடம் சித்திரை புத்தாண்டு தினத்தில் சுவாமி மாதுமை அம்பாள் சமேத திருக்கோணேச்சரப் பெருமான் நகர்வலம் வந்த வேளையில் போர்த்துகீசியத் தளபதி வீரர்களுடன் பக்தர்கள் போல வேடமிட்டு கோயிலினுள் நுழைந்து அங்கிருந்தவர்களை வெட்டிக் கொன்றுவிட்டு கோயிலிலிருந்த தங்க நகைகள், நவரத்தினங்கள் மற்றும்வெள்ளிப் பொருட்களை கொள்ளை அடித்துச் சென்றனர்.
டெம்பிள்ஸ் அஃப்தவுசண்ட் பில்லர்ஸ் என்றழைக்கப்பட்ட இக்கோயிலின் தூண்களையும் கற்களையும் பெயர்த்து எடுத்த பின்பே, கோயிலைத் தரைமட்டமாக்கினான். அத்தூண்களையும் கற்களையும் கொண்டு புகழ்பெற்ற பிரட்ரிக் திருகோணமலை பிடரிக் கோட்டையை பலப்படுத்திக் கட்டியதாகவும் வரலாறு.
ஆசியாவிலேயே மிகச் செழிப்பான செல்வவளம் கொண்ட இக்கோயில் முற்றிலும் சூறையாடப்பட்டது. பின்னர் கேள்வியுற்ற பக்தர்களும், அர்ச்சகர்களும் சில முக்கிய விக்கிரகங்களை உடனடியாக அகற்றி, குளங்களிலும் கிணறுகளிலும் மறைத்து வைத்தனர்.
சில விக்கிரகங்களை அருகிலுள்ள தம்பலகாமம் என்ற இடத்தில் வைத்து பிரதிஷ்டை செய்து ரகசியமாக பூஜை செய்து வந்தனர். என வராலாறுகளில் கூறப்படுகின்றது.
16-ஆம் நூற்றாண்டில் வந்த குளக்கோட்டன் என்ற மன்னன் இக்கோயிலை மீண்டும் புதுப்பித்தான். குளக்கோட்டனின் திருப்பணியால் அமைந்த இவ்வாலயத்தை போர்த்துகீசியர்உடைப்பார்கள். பின்னர் அரசர்கள் இதனைப் பேணமாட்டார்கள் என்று கோயிலின் எதிர்காலம் பற்றிய கல்வெட்டுக்கருத்து நம்மை வியக்க வைக்கிறது.
போர்ச்சுக்கீசிய படையினால் சிதைவடைந்த இக்கோயிலின் ஒரே ஒரு தூண்மட்டும் பின்னர் 1870இல் சுவாமி பாறைக்கு அருகில் நினைவுச்சின்னமாக பக்தர்களின் துணையால் நிறுத்தி வைக்கப்பட்டுள்ளது மனதை ரணமாக்குகிறது.
பிரிட்டிஷ் ஆதிக்கத்தின் போதும் எவ்வித பூஜைகளும் இங்குநடைபெற அனுமதிக்கப்படவில்லை. 19 ஆம் நூற்றாண்டின் இறுதியில் மாலுமிகள், பக்தர்கள், சுவாமி பாதைக்குச்சென்று பூ, பழம், தேங்காய் உடைத்து தங்களது பிரார்த்தனைகளை நிறைவேற்றிக் கொண்டனர்.
பின்னர் 1944 ஆம் ஆண்டில் திருகோணமலை நீர்த்தேக்கம் அமைக்க அகழாய்வு செய்தபோது சில விக்கிரகங்கள் கிடைத்தன. பின்னர் 1950ஆம் ஆண்டில் கடற்கரை அருகில் பொதுக்கிணறு தோண்டியபோது மேலும் சிலவிக்கிரகங்கள் கிடைத்தன. இறையருளால் அனைவரும் வியக்க மாதுமையாள் சமேத கோணேஸ்வரர், சந்திரகேசர், பார்வதி, பிள்ளையார், அஸ்திரதேவர், வீரசக்தி, அன்னப்பறவை முதலான தெய்வத் திருவுருவங்கள் வெளிப்பட்டன.
அவை அனைத்தும் 1952 ல் மாசி 23இல் பிரதிஷ்டை செய்யப்பட்டு, மீண்டும் இக் கோயில் புத்துயிர் பெற்றது.
இங்கு ஆறுகால பூஜைகள் நடைபெறுகின்றன. ஐம்பொன் மூர்த்தங்கள் மிக வடிவுடன் தேவ மண்டபத்தில் காட்சிதருகின்றன. சிவராத்திரி விழாவும், ஆடி அமாவாசை பெருவிழாவில் எம்பெருமான் கடலில் தீர்த்தமாடுவதும்.பங்குனி தெப்பத் திருவிழாவும் மிகச் சிறப்பானவை. பாண்டியனின் கயல்சின்னம் பொறிக்கப்பட்டிருப்பது. இக்கோயிலின் தொன்மையை உணர்த்துகிறது.
பின்னர் இலங்கையில் இடம்பெற்ற இன ரீதியான யுத்தசூழல் பல்வேறு நெருக்கடிகளை ஏற்படுத்தின. இருந்தும் புனருத்தாரணங்கள் இடம்பெற்று 1992இல் கும்பாபி ஷேகம் இடம்பெற்றன. இந்த காலத்தில்கோயில்முன் 33 அடி உயரமான சிவபெருமான் சிலை ஒன்று அமைக்கப்பட்டது.
மீளவும் கடந்த ஆண்டிலிருந்து மீள்புனருத்தாரண நடவடிக்கைகள் முன்னெடுக்கப்பட்டன. இப்பணிகளில் தேர்வீதியமைத்தல் பணி நிகழ்வு மேடைப்பணி என்பன திட்டமிட்டு தடுக்கப்படுகின்றன.
உள்ளக பணிகளுக்கு மட்டு மே ஆதரவு கிடைத்தநிலையில் ஆலய உள்பகுதியில் பல்வேறு மாற்றங்கள் வரலாற்று சிற்ப வடிவங்கள் செய்யப்பட்டு புதிதாக கண்ணைக்கவரும் வண்ணப்பூச்சி வேலைகளும் செய்யப்பட்டன.
அண்மையில் உள்ளக பணிகள் செய்யும் போது 3 அடி உயரத்திலான பெரிய நந்திதேவர் தோன்றியமையும் அதுவீதி ஓரத்தில் பிரதிஸ்டை செய்யப்பட்டுள்தையும் காணலாம்.
இந்த நிலையிலேயே மகா கும்பாபிஷேகம் இன்று 11.2.20015 இல் இடம்பெறவுள்ளது. இதனைமுன்னிட்டு கிரியை கள் நேற்று சனிக்கிழமை எண்ணெய் காப்பு சாத்தும் நிகழ்வுடன் ஆரம்பமாகின எதிர் வரும் 10ஆம் திகதி வரை இது தொடர்ந்து இடம்பெறவுள்ளன.
-பொன்.சற்சிவானந்தம்
